Pierwszym dowódcą eskadry został ppor. Theodor Quandt z Jagdstaffel 36. Zdolność operacyjną osiągnęła 9 stycznia 1918 roku, a następnego dnia została skierowana pod dowództwo 3 Armii i ulokowana na lotnisku polowym w Attigny. Do działań zbrojnych została skierowana 10 marca z nowego lotniska Mont d’Origny pod dowództwem 18 Armii. Pierwsze zwycięstwo odniosła 22 marca 1918 roku. W szeregach 18 Armii pozostawała do 15 lipca 1918 roku. Potem przeniesiona pod dowództwo 3 Armii na lotnisko Mars-sous-Bourcq i została przydzielona do Jagdgruppe 11.
Jasta 53 w całym okresie wojny odniosła ponad 20 zwycięstw nad samolotami nieprzyjaciela. W okresie od grudnia 1917 do listopada 1918 roku jej straty wynosiły 1 ranny, 4 w niewoli, jeden zabity w wypadku lotniczym..
↑Łącznie 15 zwycięstw, wszystkie w Jagdstaffel 36. Zginął w czerwcu 1940 roku we Francji.
Bibliografia
Norman L.R. Franks, Frank W. Bailey, Russell Guest: Above the Lines – The Ace and Fighter Units of German Air Service, Naval Air Service and Flanders Marine Corps 1914 – 1918. Londyn: Grub Street, 1993, s. 48. ISBN 0-948817-73-9. (ang.).
Norman L.R. Franks, Greg VanWyngarden: Fokker D VII Aces of World War I, Part I. Osprey Publishing, 2003. ISBN 1-84176-533-3. (ang.). Brak numerów stron w książce