Język egipski – wymarły język z grupy języków afroazjatyckich, używany przez starożytnych Egipcjan. Najstarsze przykłady pisanego języka egipskiego pochodzą z 3250 r. p.n.e.[1] Język ten stracił na znaczeniu wraz z końcem cywilizacji egipskiej i został w późniejszych wiekach zastąpiony w Egipcie językiem arabskim. Późne stadium rozwojowe języka egipskiego stanowi język koptyjski, którym jeszcze do XVIII wieku posługiwały się nieliczne grupy ludności w Egipcie (współcześnie jest on używany jako język liturgii kościoła koptyjskiego).
Fazy rozwoju
W języku egipskim wyróżnia się pięć faz historycznych:
Niekiedy wyróżnia się jeszcze jedną fazę:
Pismo
Osobny artykuł: Pisma egipskie.
Na przestrzeni wieków język egipski był zapisywany w swych różnych fazach pismem: hieroglificznym, hieratycznym i demotycznym oraz zmodyfikowanym alfabetem greckim.
W piśmie hieroglificznym występowały piktogramy, które odpowiadały konkretnym znaczeniom i determinatywy – odpowiedzialne za uściślanie znaczeń. Niektóre z hieroglifów miały ponadto wartość fonetyczną (jeden znak odpowiadał jednej, dwóm lub trzem spółgłoskom). Całe pismo składało się z ok. 7000 hieroglifów.
Pismo rysunkowe (hieroglificzne) było przez Egipcjan używane w celach religijnych, by oddawać cześć bogom (świadczy o tym np. egipska nazwa pisma hieroglificznego: sš n mdw ntr – pismo mowy boskiej).
Niektóre właściwości klasycznego języka egipskiego
Przypisy
- ↑ Odczytywanie hieroglifów egipskich, s. 12
- ↑ a b c Odczytywanie hieroglifów egipskich, s. 13
Bibliografia
- Bridget McDermott, Odczytywanie hieroglifów egipskich, Muza, Warszawa 2002 r., s. 6–7, 13 ISBN 83-7319-206-9
- W.V. Davies w przekładzie Macieja G. Witkowskiego, Egipskie hieroglify, Wydawnictwo RTW, 1998 r., s. 6–10, ISBN 83-86822-89-9