Jürgen Schiewe
| Data i miejsce urodzenia
|
31 marca 1955
Königslutter-Leim
|
| Zawód, zajęcie
|
germanista, językoznawca
|
| Narodowość
|
Niemcy
|
| Tytuł naukowy
|
profesor Uniwersytet Greifswaldzki 2003-2018
|
| Edukacja
|
doktorat 1986, habilitacja 1994
|
| Alma Mater
|
Uniwersytet we Freiburgu i. Br.
|
| Uczelnia
|
Uniwersytet Greifswaldzki
|
Jürgen Schiewe (ur. 31 marca 1955 w Königslutter-Leim) – niemiecki germanista, językoznawca, badacz historii języka niemieckiego i kultury Niemiec, badacz historii puryzmu językowego.
Życiorys
W latach 1976–1982 studiował germanistykę, filozofię i historię na uniwersytetach w Ratyzbonie i we Freiburgu Bryzgowijskim. Doktoryzował się z językoznawstwa germanistycznego w roku 1986.
W roku 1988 otrzymał nagrodę Fundacji Hugo Mosera za swoją pracę o historii Uniwersytetu we Freiburgu.
Habilitację uzyskał w roku 1994. Do 2000 pracownik naukowy Uniwersytetu we Freiburgu. Od roku 2000 na Uniwersytecie im. Ernsta Moritza Arndta w Greifswaldzie, w latach 2003–2018 piastował tam stanowisko profesora jako kierownik Katedry Językoznawstwa Germanistycznego[1].
Od 2007 członek rzeczywisty Niemieckiej Akademii Języka i Literatury (Deutsche Akademie für Sprache und Dichtung). Od 2008 członek Rady ds. Niemieckiej Ortografii (Rat für deutsche Rechtschreibung)[2].
W latach 2003–2011 współpracował z Instytutem Filologii Germańskiej Uniwersytetu Szczecińskiego – współorganizator cyklicznych międzynarodowych konferencji językoznawczych „Komunikacja dla Europy” („Kommunikation für Europa”) w Pobierowie (w zachodniopomorskim) i współredaktor tomów pokonferencyjnych[3].
Członek Rady Naukowej „Colloquia Germanica Stetinensia”[4].
Publikacje
Publikacje Schiewego dotyczą następujących tematów: historia języka niemieckiego na tle przemian kulturowych, historia puryzmu językowego w Niemczech i w Europie, krytyka językowa.
Ważniejsze publikacje książkowe
- 1986: Sprache und Öffentlichkeit. Carl Gustav Jochmann und die politische Sprachkritik der Spätaufklärung. Berlin: Erich Schmidt.
- 1986: Die Macht der Sprache. Eine Geschichte der Sprachkritik von der Antike bis zur Gegenwart. München: C.H. Beck.
- 1988. Sprachpurismus und Emanzipation. Joachim Heinrich Campes Verdeutschungsprogramm als Voraussetzung für Gesellschaftsveränderungen. Hildesheim etc.: Olms.
- 1996: Sprachenwechsel – Funktionswandel – Austausch der Denkstile: die Universität Freiburg zwischen Latein und Deutsch. Tübingen: Niemeyer.
- 2004: Öffentlichkeit. Entstehung und Wandel in Deutschland. Paderborn u.a.: Schöning.
- 2022: Sprachkritik. Dokumente der Konturierung und Etablierung einer linguistischen Teildisziplin. Hildesheim etc.: Olms.
Redakcja tomów (wybór)
- 2006: Kompetenz, Diskurs, Kontakt. Sprachphänomene in der Diskussion. Beiträge des deutsch-polnischen Kolloquiums, Greifswald 21.–22. Oktober 2004. Frankfurt a. M. etc.: Peter Lang.
- 2006: (współred.: Ryszard Lipczuk/Werner Westphal): Kommunikation für Europa. Interkulturelle Kommunikation als Schlüsselqualifikation. Frankfurt a. M. etc.: Peter Lang.
- 2011: (współred.: Ryszard Lipczuk/Krzysztof Nerlicki/Werner Westphal): Kommunikation für Europa II. Sprache und Identität. Frankfurt a. M. etc.: Peter Lang[5].
Przypisy
