23 czerwca 1957 Győr
180 cm
István Lévai (ur. 23 czerwca 1957 w Győrze[1]) – węgierski bokser, medalista olimpijski z 1980.
Przegrał pierwszą walkę w wadze ciężkiej (powyżej 81 kg[a]) na mistrzostwach świata w 1978 w Belgradzie, ulegając Tony’emu Tubbsowi ze Stanów Zjednoczonych[2]. Wystąpił w wadzie ciężkiej (do 91 kg) na mistrzostwach Europy w 1979 w Kolonii, gdzie po wygraniu jednej walki odpadł w ćwierćfinale po porażce z Ionem Cernatem z Rumunii[3]. W tym samym roku zdobył brązowy medal na Spartakiadzie Gwardyjskiej w Sofii[4].
Zdobył brązowy medal w wadze ciężkiej (powyżej 81 kg[a]) na letnich igrzyskach olimpijskich w 1980 w Moskwie. W turnieju olimpijskim pokonał Andersa Eklunda ze Szwecji, a w półfinale przegrał z Teófilo Stevensonem z Kuby[1]. Przegrał w ćwierćfinale wagi superciężkiej (powyżej 91 kg) na mistrzostwach Europy w 1981 w Tampere z Ullim Kadenem z Niemieckiej Republiki Demokratycznej[5], podobnie jak na mistrzostwach Europy w 1983 w Warnie (pokonał go Francesco Damiani z Włoch)[6]. Również na mistrzostwach Europy w 1987 w Turynie odpadł w ćwierćfinale tej kategorii wagowej po przegranej z Aleksanderm Jagubkinem ze Związku Radzieckiego[7].
Lévai sześć razy zdobywał mistrzostwo Węgier w boksie: w 1977[8] i 1978[9] w wadze ciężkiej powyżej 81 kg, w 1979 w wadze ciężkiej do 91 kg[10] oraz w 1981[11], 1985[12] i 1986[13] w wadze superciężkiej (powyżej 91 kg). Był również wicemistrzem w wadze ciężkiej w 1982[14] i 1984[15] oraz w wadze superciężkiej w 1983[16].