Ismet Toto (ur. 1908 w Progonacie, zm. 12 lipca 1937 w Gjirokastrze) – albański urzędnik, publicysta, tłumacz, wydawca i prozaik. Wraz z Vangjelem Koçą i Brankiem Merxhanim utworzył koncepcję nurtu neoalbanizmu[1], którego celem była westernizacja Albanii[2].
Używał pseudonimów Borealis, Arbërori, Spero oraz Tomorri[2][3].
Życiorys
Uczył się w Delvinie i Tiranie, następnie studiował statystykę na Uniwersytecie Rzymskim[2][3]. Pracował następnie jako urzędnik oraz udzielał się w czasopismach Arbënia, Illyria, Minerva i Ora[2][3].
Po opublikowaniu biografii prezydenta Turcji Mustafy Kemala Atatürka, albański król Zog I wystosował do Toty prośbę o opracowanie biografii dotyczącej jego osoby, jednak ten nie się nie zgodził[1]. W 1937 roku wziął udział w antyzogistowskim powstaniu w Delvinie, za co został aresztowany i powieszony dnia 12 lipca tegoż roku w więzieniu w Gjirokastrze[2][3][1].
- Grindje me klerin (1934)[4]
- Gazi - Kemal Ataturku (1935)[1]
- Heronjt' e mendimit: Platoni (1936)
- Agonia e ideologjisë së vjetër
- Melodia e kukuvajkave
- Mistika e re
- Organizma qeveritare dhe buka
- Plagët e bujkut
- Shigjeta në erë
- Shteti dhe shtypi
- Të heshtim?
Życie prywatne
Syn Rizy i Hilviji; miał brata Selaudina[5].
Jego najstarszą wnuczką jest Nevila Nika[1].
Przypisy
