| Data i miejsce urodzenia
|
16 kwietnia 1969
Sigdal
|
| Klub
|
Simostranda IL
|
| Wzrost
|
167 cm
|
| Debiut w PŚ
|
26.01.1989, Ruhpolding (14. miejsce – b.indywidualny)
|
| Pierwsze punkty w PŚ
|
26.01.1989, Ruhpolding (14. miejsce – b.indywidualny)
|
| Pierwsze podium w PŚ
|
2.02.1991, Oberhof
(3. miejsce – sprint)
|
| Dorobek medalowy
|
|
|
Hildegunn Mikkelsplass z d. Fossen (ur. 16 kwietnia 1969 w Sigdal) – norweska biathlonistka, czterokrotna medalistka mistrzostw świata.
Kariera
W Pucharze Świata zadebiutowała 26 stycznia 1989 roku w Ruhpolding, zajmując 14. miejsce w biegu indywidualnym. Tym samym już w debiucie zdobyła pierwsze punkty. Na podium zawodów pucharowych pierwszy raz stanęła 2 lutego 1991 roku w Oberhofie, kończąc rywalizację w sprincie na trzeciej pozycji. Wyprzedziły ją tylko rodaczka Elin Kristiansen i Yvonne Visser z Kanady. W kolejnych startach jeszcze pięć razy stawała na podium, odnosząc przy tym dwa zwycięstwa: 10 marca 1992 roku w Fagernes i 10 grudnia 1994 roku w Bad Gastein wygrywała sprinty. Najlepsze wyniki osiągnęła w sezonie 1993/1994, kiedy zajęła dziewiąte miejsce w klasyfikacji generalnej.
Podczas mistrzostw świata w Lahti w 1991 roku razem z Synnøve Thoresen, Signe Trosten i Unni Kristiansen zdobyła brązowy medal w biegu drużynowym. Na rozgrywanych trzy lata później mistrzostwach świata w Canmore wspólnie z Ann-Elen Skjelbreid, Åse Idland i Annette Sikveland w tej samej konkurencji była druga. Kolejny medal zdobyła podczas mistrzostw świata w Anterselvie w 1995 roku, gdzie Norweżki w składzie: Ann-Elen Skjelbreid, Hildegunn Mikkelsplass, Annette Sikveland i Gunn Margit Andreassen zajęły trzecie miejsce w sztafecie. Ponadto wspólnie z Ann-Elen Skjelbreid, Annette Sikveland i Liv Grete Skjelbreid była druga w biegu drużynowym na mistrzostwach świata w Pokljuce/Hochfilzen w 1998 roku. Była też między innymi szósta w sprincie na rozgrywanych w 1996 roku mistrzostwach świata w Ruhpolding.
W 1992 roku wystartowała na igrzyskach olimpijskich w Albertville, w swoim jedynym występie zajmując siódme miejsce w sztafecie. Brała też udział w igrzyskach w Lillehammer dwa lata później, gdzie zajęła 21. miejsce w biegu indywidualnym, 47. w sprincie oraz czwarte w sztafecie.
Jej mężem jest Eilif Mikkelsplass, brat Påla Gunnara Mikkelsplassa, a jej szwagierką jest Marit Wold[1].
Osiągnięcia
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca na podium w zawodach chronologicznie
| Lp. |
Dzień |
Rok |
Miejscowość |
Konkurencja |
Lokata |
Pudła |
Czas biegu |
Strata |
Zwycięzca
|
| 1.
|
2 lutego
|
1991
|
 Oberhof
|
Sprint na 7,5 km
|
3.
|
1+0
|
24:31,8
|
+16,7
|
Elin Kristiansen
|
| 2.
|
10 marca
|
1992
|
 Fagernes
|
Sprint na 7,5 km
|
1.
|
0+0
|
26:02,0
|
–
|
–
|
| 3.
|
11 grudnia
|
1993
|
 Bad Gastein
|
Sprint na 7,5 km
|
2.
|
0+1
|
32:00,6
|
+17,9
|
Nathalie Santer
|
| 4.
|
10 grudnia
|
1994
|
Bad Gastein
|
Sprint na 7,5 km
|
1.
|
0+0
|
30:55,6
|
–
|
–
|
| 5.
|
18 stycznia
|
1996
|
 Osrblie
|
Bieg indywidualny na 15 km
|
3.
|
0+0+0+0
|
46:28,3
|
+32,2
|
Andreja Koblar
|
| 6.
|
4 stycznia
|
1997
|
Oberhof
|
Sprint na 7,5 km
|
2.
|
0+0
|
23:58,1
|
+48,3
|
Magdalena Forsberg
|
Przypisy
Bibliografia
