Helen Josephine Watts[1][2] (ur. 7 grudnia 1927 w Milford Haven[1][2], zm. 7 października 2009[3]) – walijska śpiewaczka operowa, kontralt.
Życiorys
Studiowała w Royal Academy of Music w Londynie, gdzie jej nauczycielami byli Caroline Hatchard i Frederick Jackson[1][4]. Początkowo występowała w Glyndebourne Festival Chorus i BBC Chorus, jako solistka debiutowała w 1953 roku[1] w koncertowej wersji Orfeusza i Eurydyki Ch.W. Glucka[4]. W 1955 roku wystąpiła na festiwalu The Proms, wykonując arie J.S. Bacha pod batutą Malcolma Sargenta[1]. Na scenie operowej zadebiutowała w 1958 roku rolą Didymusa w Theodorze G.F. Händla na Camden Festival[1][2]. W 1964 roku wystąpiła po raz pierwszy na festiwalu w Salzburgu, wykonując partię jednej z pięciu dziewcząt w Elektrze Richarda Straussa[1]. W tym samym roku wraz z English Opera Group występowała w ZSRR, wykonując partię tytułową w operze Benjamina Brittena The Rape of Lucretia[1][2]. W latach 1965–1971 występowała na scenie londyńskiego Covent Garden Theatre[1][2], gdzie kreowała role m.in. Pierwszej Norny w Zmierzchu bogów i Erdy w Złocie Renu[2][4]. W 1966 roku po raz pierwszy wystąpiła w Stanach Zjednoczonych[1]. Od 1969 do 1981 roku była solistką Welsh National Opera w Cardiff[1][2].
W jej dorobku operowym znajdowały się role m.in. Urszuli w Beatrycze i Benedykcie Hectora Berlioza, Ino i Junony w Semele oraz Melo w Sosarme G.F. Händla, Czarownicy w Dydonie i Eneaszu Henry’ego Purcella, Ciotki Jane w Hugh the Drover Ralpha Vaughana Williamsa, Pani Quickly w Falstaffie Giuseppe Verdiego[2][4]. Wykonywała także repertuar oratoryjny i pieśniarski[2]. Dokonała licznych nagrań płytowych, m.in. partii Anioła w The Dream of Gerontius Edwarda Elgara pod batutą Adriana Boulta[2].
W 1978 roku została odznaczona krzyżem komandorskim Orderu Imperium Brytyjskiego[1][2].
Przypisy
