Hansreia affinis – gatunek chrząszcza z rodziny poświętnikowatych i podrodziny Scarabaeinae. Endemit Amazonii.
Taksonomia
Takson ten opisany został po raz pierwszy w 1801 roku przez Johana Christiana Fabriciusa pod nazwą Ateuchus affinis[1]. W 1837 roku Pierre F.M.A. Dejean umieścił go w rodzaju Coprobius[2]. W 1840 roku François Laporte de Castelnau przeniósł go do rodzaju Canthon[3]. W 1977 roku wyznaczony został przez Gonzalo Halfftera i Antonia Martíneza gatunkiem typowym nowego rodzaju Hansreia[4].
Morfologia
Chrząszcz o ciele długości od 8 do 9,2 mm. Głowa jest ciemnobrązowa z zielonkawo lub brązowawo połyskującą okolicą oczu. Przedplecze jest wysklepione, dwukrotnie szersze niż dłuższe, ciemnobrązowe, na dysku z żółtawym lub zielonkawym połyskiem. Krawędzie boczne między kątami bocznymi a tylnymi są w przybliżeniu proste. Pokrywy mają po dziewięć rzędów, z których siódmy i ósmy są na samym przedzie niewyraźne. Pygidium jest gęsto pokryte błyszczącymi, nieregularnymi mikroguzkami. Genitalia samca mają symetryczne, w widoku bocznym prostokątne paramery długości ⅔ fallobazy, na wierzchołku zaopatrzone w dłuższy niż szeroki, prawie prostokątny wyrostek; kąt wewnętrzny między brzegiem grzbietowym a szczytowym paramery jest prosty, zaś między szczytowym a brzusznym wynosi około 40°. Edeagus ma w endofallusie skleryt podkowiasty z silnie rozszerzonym na krawędzi wewnętrznej ramieniem krótszym, okrągły z wyraźnym płatkiem zewnętrznym skleryt peryferyjny prawy górny, nieregularnie ukształtowany skleryt peryferyjny frontolateralny oraz wydłużony kompleks sklerytów osiowych i podosiowych o lekko zwężonym na szczycie płatku bocznym długości 1/5 kompleksu[5].
Ekologia i występowanie
Owady te zasiedla równikowe lasy deszczowe[5].
Gatunek neotropikalny, znany z wenezuelskiego stanu Bolívar, Gujany, Surinamu, Gujany Francuskiej i brazylijskiego stanu Amapá[5].
Przypisy
- ↑ J.C. Fabricius: Systema eleutheratorum. Vol. 2. Kiel: Bibliopolii Academici Novi, 1801. Brak numerów stron w książce
- ↑ P.M.A. Dejean: Catalogue des coléoptères de la collection de M. Le Comte Dejean. Troisième Édition, revue, corrigée et augmentée. Paris: Librairie Méquignon-Marvis Père et Fils, 1837. Brak numerów stron w książce
- ↑ François Louis Nompar de Caumont de Laporte le comte de Castelnau: Histoire naturelle des insectes coléoptères. Vol. 2. Paris: Duménil, 1840. Brak numerów stron w książce
- ↑ G. Halffter, A. Martínez. Revision monografica de los Canthonina Americanos, IV parte. Clave para generos y subgeneros. „Folia Entomologica Mexicana”. 38, s. 29-107, 1977.
- ↑ a b c Marcely Valois, Fernando Zagury Vaz-de-Mello, Fernando A.B. Silva. A taxonomic review of the Neotropical genus Hansreia Halffter & Martínez, 1977 (Coleoptera: Scarabaeidae, Scarabaeinae). „Zootaxa”. 4027 (2), s. 205-226, 2015. Magnolia Press. DOI: 10.11646/zootaxa.4027.2.2.
Identyfikatory zewnętrzne (
takson):
