Halina Schmolz
Halina Szmolcówna
Data i miejsce urodzenia
25 grudnia 1892 Warszawa
Data i miejsce śmierci
28 września 1939 Warszawa
Narodowość
polska
Język
polski
Dziedzina sztuki
balet , aktorka
Odznaczenia
Halina Schmolz (ur. 25 grudnia 1892 w Warszawie , zm. 28 września 1939 tamże) – polska balerina i aktorka .
Kariera
Zaczęła występy jako uczennica warszawskiej szkoły baletowej, m.in. 11 października 1903 w solowym tańcu w balecie Katarzyna córka bandyty ; w 1909 przyjęta do zespołu baletu Warszawskich Teatrów Rządowych . W maju i czerwcu 1910 wystąpiła na scenie w Londynie wraz z Anną Pawłową i Michaiłem Mordkinem . W latach 1911–1912 występowała w Nowym Jorku i Filadelfii z Aleksandrem Wiolininem [1] . W 1913 z Rosyjskim Baletem Carskim odbyła tournée po Australii i Nowej Zelandii wraz z Vlastą Novotną i Adeline Genée [2] [3] . W 1919 wróciła do Warszawy na stałe. Od sierpnia 1919 występowała w Qui Pro Quo , a od listopada jako primabalerina w Teatrze Wielkim , gdzie pracowała do 1934.
W 1914 wystąpiła w polskim filmie muzycznym Śpiew łabędzi [4] .
Prowadziła szkołę tańca w swoim domu, jak również uczyła w Szkole Tańca Scenicznego Tacjanny Wysockiej [4] .
Była członkiem zasłużonym Związku Artystów Scen Polskich i przewodniczącą Towarzystwa Miłośników Sztuki Tanecznej [4] .
Życie osobiste
Dom artystki w Warszawie, Elsterska 3
Urodziła się w Warszawie jako córka Ignatzego Szmolza i jego żony Barbary z Rutkowskich. Od 1928 była drugą żoną kompozytora i dyrygenta Grzegorza Fitelberga , z którym mieszkała w domu przy ulicy Elsterskiej 3 w Warszawie. 7 września 1939 została ranna w trakcie bombardowania Mostu Poniatowskiego . Zmarła w wyniku odniesionych obrażeń[5] .
Ordery i odznaczenia
Przypisy
Linki zewnętrzne