HMS Telemachus (P321)
|
| Klasa
|
okręt podwodny
|
| Historia
|
| Stocznia
|
Vickers-Armstrongs, Barrow-in-Furness
|
| Położenie stępki
|
25 sierpnia 1942
|
| Wodowanie
|
19 czerwca 1943
|
 Royal Navy
|
| Wejście do służby
|
25 października 1943
|
| Los okrętu
|
złomowany w sierpniu 1961
|
| Dane taktyczno-techniczne
|
Wyporność
• na powierzchni
• w zanurzeniu
|
1290 długich ton
1560 długich ton
|
| Długość
|
84,28 m
|
| Szerokość
|
7,77 m
zanurzenie:dziób: 3,89m
rufa: 4,45 m
|
| Zanurzenie testowe
|
91 m (300 stóp)
|
| Napęd
|
2 silniki Diesla: 2 x 2500 KM (1,86 MW)
2 silniki elektryczne: 2 x 1450 KM (1,08 MW)
|
Prędkość
• na powierzchni
• w zanurzeniu
|
15,5 węzła
9 węzłów
|
| Zasięg
|
na powierzchni 4500 mil morskich przy prędkości 11 węzłów
|
| Uzbrojenie
|
6 zapasowych torped
1 działo kal. 100 mm
3 przeciwlotnicze karabiny maszynowe
|
| Wyrzutnie torpedowe
|
6 dziobowych wewnętrznych wyrzutni torped
2 zewnętrzne dziobowe wyrzutnie torped
2 zewnętrzne wyrzutnie torped na śródokręciu obrócone w kierunku rufy
1 zewnętrzna rufowa wyrzutnia torped
|
| Załoga
|
61
|
HMS Telemachus (P321) – brytyjski okręt podwodny należący do trzeciej grupy brytyjskich okrętów podwodnych typu T. Został zbudowany jako P321 w stoczni Vickers-Armstrongs w Barrow. Zwodowano go 19 czerwca 1943. Był drugim okrętem Royal Navy noszącym nazwę „Telemachus”.
Służba
„Telemachus” przez większość swojej wojny służył na Dalekim Wschodzie; dotarł w ten rejon w lipcu 1944. Najbardziej znaczącym momentem działalności wojennej było zatopienie japońskiego okrętu podwodnego I-166.
Przetrwał wojnę i pozostał w służbie na Dalekim Wschodzie. Wrócił do Wielkiej Brytanii w grudniu 1959 r. Złomowany w Charlestown 28 sierpnia 1961[1].
Zobacz też
- William King - dowódca HMS „Telemachus” od 21 lipca 1943 do sierpnia 1945.
Przypisy
Bibliografia
| I grupa |
|
|---|
| II grupa |
|
|---|
| III grupa |
|
|---|
| Nieukończone |
|
|---|
| Izrael |
|
|---|
| Holandia |
|
|---|
