HMS Tactician (P314)
|
Klasa
|
okręt podwodny
|
Historia
|
Stocznia
|
Vickers-Armstrongs, Barrow-in-Furness
|
Położenie stępki
|
13 listopada 1941
|
Wodowanie
|
29 lipca 1942
|
Royal Navy
|
Wejście do służby
|
29 listopada 1942
|
Los okrętu
|
złomowany w grudniu 1963
|
Dane taktyczno-techniczne
|
Wyporność • na powierzchni • w zanurzeniu
|
1290 ts 1560 ts
|
Długość
|
84,28 m
|
Szerokość
|
7,77 m zanurzenie:dziób: 3,89m rufa: 4,45 m
|
Zanurzenie testowe
|
91 m (300 stóp)
|
Napęd
|
2 silniki Diesla: 2 x 2500 KM (1,86 MW) 2 silniki elektryczne: 2 x 1450 KM (1,08 MW)
|
Prędkość • na powierzchni • w zanurzeniu
|
15,5 węzła 9 węzłów
|
Zasięg
|
na powierzchni 4500 mil morskich przy prędkości 11 węzłów
|
Uzbrojenie
|
6 zapasowych torped 1 działo kal. 100 mm 3 przeciwlotnicze karabiny maszynowe
|
Wyrzutnie torpedowe
|
6 dziobowych wewnętrznych wyrzutni torped 2 zewnętrzne dziobowe wyrzutnie torped 2 zewnętrzne wyrzutnie torped na śródokręciu obrócone w kierunku rufy 1 zewnętrzna rufowa wyrzutnia torped
|
Załoga
|
61
|
HMS Tactician (P314) – brytyjski okręt podwodny należący do trzeciej grupy okrętów podwodnych typu T. Został zbudowany jako P314 w stoczni Vickers-Armstrongs w Barrow. Zwodowano go 29 lipca 1942.
Służba
„Tactician” służył na Morzy Śródziemnym i Dalekim Wschodzie przez okres wojny. W czasie operacji przeciw Włochom zatopił pomocniczy okręt patrolowy V17 / „Pia” i żaglowiec „Bice”. Storpedował i uszkodził statek handlowy „Rosandra” w pobliżu wybrzeży Albanii. Jednostka zatonęła następnego dnia. Uczestniczył w operacjach morskich podczas lądowania na Sycylii w lipcu 1943.
Przeniesiony we wrześniu 1943 w skład Brytyjskiej Floty Wschodniej na Ocean Indyjski, bazując w Trincomalee. Głównie patrolował u wybrzeży Birmy, Malajów i Andamanów, wysadzając też grupy rozpoznawcze na okupowany brzeg[1]. Podczas ataków lotnictwa pokładowego na Sabang (operacja Cockpit) w kwietniu 1944 pełnił zadania ratownictwa lotniczego na trasie, ocalając jednego pilota. W maju okręt stawiał miny w cieśninie Malaka (operacja ML06) i zatopił japońską dżonkę ogniem z działa. Dowódcą był kmdr ppor. A.F. Collett[1].
Przetrwał wojnę i pozostawał dalej w służbie. Złomowany w Newport 6 grudnia 1963[2].
Przypisy
Bibliografia
I grupa |
|
---|
II grupa |
|
---|
III grupa |
|
---|
Nieukończone |
|
---|
Izrael |
|
---|
Holandia |
|
---|