Grand Prix Maroka 1958
Grand Prix Maroka 1958 (oryg. Grand Prix du Maroc) – 11.(ostatnia) runda Mistrzostw Świata Formuły 1 w sezonie 1958, która odbyła się 16 października 1958 po raz 1. na torze Ain-Diab Circuit.
7. Grand Prix Maroka, 1. zaliczane do Mistrzostw Świata Formuły 1.
Równolegle odbyły się zawody Formuły 2 (zawodnicy na niebieskim tle).
Wyniki
Kwalifikacje
Źródło: statsf1.com[1]
P
|
Nr
|
Kierowca
|
Konstruktor(-silnik)
|
Opony
|
Czas
|
Odstęp
|
Strata
|
1
|
6
|
Mike Hawthorn
|
Ferrari
|
E
|
2:23,1
|
-
|
-
|
2
|
8
|
Stirling Moss
|
Vanwall
|
D
|
2:23,2
|
+0,1
|
+0,1
|
3
|
12
|
Stuart Lewis-Evans
|
Vanwall
|
D
|
2:23,7
|
+0,5
|
+0,6
|
4
|
14
|
Jean Behra
|
BRM
|
D
|
2:23,8
|
+0,1
|
+0,7
|
5
|
4
|
Phil Hill
|
Ferrari
|
E
|
2:24,1
|
+0,3
|
+1,0
|
6
|
2
|
Olivier Gendebien
|
Ferrari
|
E
|
2:24,3
|
+0,2
|
+1,2
|
7
|
10
|
Tony Brooks
|
Vanwall
|
D
|
2:24,4
|
+0,1
|
+1,3
|
8
|
18
|
Jo Bonnier
|
BRM
|
D
|
2:24,9
|
+0,5
|
+1,8
|
9
|
38
|
Maurice Trintignant
|
Cooper-Climax
|
D
|
2:26,1
|
+1,2
|
+3,0
|
10
|
16
|
Harry Schell
|
BRM
|
D
|
2:26,5
|
+0,4
|
+3,4
|
11
|
32
|
Jack Fairman
|
Cooper-Climax
|
D
|
2:27,0
|
+0,5
|
+3,9
|
12
|
36
|
Graham Hill
|
Lotus-Climax
|
D
|
2:27,1
|
+0,1
|
+4,0
|
13
|
22
|
Masten Gregory
|
Maserati
|
D
|
2:27,6
|
+0,5
|
+4,5
|
14
|
30
|
Roy Salvadori
|
Cooper-Climax
|
D
|
2:28,6
|
+1,0
|
+5,5
|
15
|
20
|
Ron Flockhart
|
BRM
|
D
|
2:29,8
|
+1,2
|
+6,7
|
16
|
34
|
Cliff Allison
|
Lotus-Climax
|
D
|
2:33,7
|
+3,9
|
+10,6
|
17
|
28
|
Gerino Gerini
|
Maserati
|
P
|
2:35,1
|
+1,4
|
+12,0
|
18
|
24
|
Hans Herrmann
|
Maserati
|
P
|
2:35,1
|
+0,0
|
+12,0
|
19
|
50
|
Jack Brabham
|
Cooper-Climax
|
D
|
2:36,6
|
+1,5
|
+13,5
|
20
|
26
|
Wolfgang Seidel
|
Maserati
|
P
|
2:38,2
|
+1,6
|
+15,1
|
21
|
52
|
Bruce McLaren
|
Cooper-Climax
|
D
|
2:39,0
|
+0,8
|
+15,9
|
22
|
56
|
Tom Bridger
|
Cooper-Climax
|
D
|
3:01,0
|
+22,0
|
+37,9
|
23
|
58
|
Robert La Caze
|
Cooper-Climax
|
D
|
3:03,5
|
+2,5
|
+40,4
|
24
|
54
|
François Picard
|
Cooper-Climax
|
D
|
3:06,4
|
+2,9
|
+43,3
|
25
|
48
|
André Guelfi
|
Cooper-Climax
|
D
|
3:09,0
|
+2,6
|
+45,9
|
P
|
Nr
|
Kierowca
|
Konstruktor(-silnik)
|
Opony
|
Czas
|
Odstęp
|
Strata
|
Wyścig
Źródła: statsf1.com[2]
Najszybsze okrążenie
Źródło: statsf1.com[3]
Prowadzenie w wyścigu
Źródło: statsf1.com[4]
Klasyfikacja po wyścigu
Pierwsza piątka otrzymywała punkty według klucza 8-6-4-3-2, 1 punkt przyznawany był dla kierowcy, który wykonał najszybsze okrążenie w wyścigu. Liczone było tylko 6 najlepszych wyścigów danego kierowcy. W nawiasach podano wszystkie zebrane punkty, nie uwzględniając zasady najlepszych wyścigów.
Uwzględniono tylko kierowców, którzy zdobyli jakiekolwiek punkty
Konstruktorzy
Tylko jeden, najwyżej uplasowany kierowca danego konstruktora, zdobywał dla niego punkty. Również do klasyfikacji zaliczano 6 najlepszych wyników.
P
|
+/-
|
Konstruktor
|
Starty
|
Punkty
|
P1
|
P2
|
P3
|
PP
|
NO
|
NS
|
1
|
0
|
Vanwall
|
26
|
48 (57)
|
6
|
1
|
2
|
5
|
3
|
16
|
2
|
0
|
Ferrari
|
34
|
40 (57)
|
2
|
7
|
5
|
4
|
6
|
13
|
3
|
0
|
Cooper-Climax
|
40
|
31
|
2
|
1
|
2
|
-
|
-
|
13
|
4
|
0
|
BRM
|
22
|
18
|
-
|
1
|
1
|
-
|
-
|
13
|
5
|
0
|
Maserati
|
43
|
6
|
-
|
-
|
-
|
1
|
1
|
23
|
6
|
0
|
Lotus-Climax
|
19
|
3
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
10
|
7
|
0
|
Porsche
|
3
|
0
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
1
|
Niesklasyfikowani
|
|
|
Connaught-Alta
|
2
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
2
|
P
|
+/-
|
Kierowca
|
Starty
|
Punkty
|
P1
|
P2
|
P3
|
PP
|
NO
|
NS
|
Przypisy
|
|