Glicynia chińska, słodlin chiński, wisteria chińska (Wisteria sinensis (Sims) Sweet) – gatunek ozdobnego pnącza, należący do rodziny bobowatych. Roślina występuje w stanie dzikim w środkowych Chinach, jest uprawiana w wielu krajach świata[3]. Nazwa wisteria wywodzi się od nazwiska amerykańskiego anatoma – Caspara Wistara.
Morfologia
Pokrój
Kwitnące pnącze o silnym wzroście, prawoskrętnie wijące się pędami[4]. Może osiągać wysokość powyżej 10–18 m, rosnąc 1–3 m na rok.
Kwitnie od maja do czerwca. Kwiaty motylkowe, z dużym odgiętym żagielkiem z dwoma wyrostkami u nasady, w zwisających gronach do 30 cm długości, niebieskofioletowe. Grona wyrastają na końcach krótkich bocznych pędów lub tegorocznych długopędów.
Na korzeniach gatunku można szczepić odmiany. Korzenie mają zgrubienia zaopatrujące roślinę w związki azotowe (bakterie brodawkowe), co jest cechą wszystkich roślin z tej rodziny.
Gatunki podobne
W uprawie spotyka się również inny bardzo ozdobny gatunek z odmianami o różnych barwach kwiatów (jasnofioletowe, niebieskie, białe, różowe): glicynię japońską (Wisteria floribunda).
Zastosowanie i uprawa
Roślina ozdobna uprawiana dla ładnych i obficie kwitnących kwiatów. Jest to duże, silnie rosnące pnącze ogrodowe, wymagające mocnych podpór, gdyż jest bardzo ciężkie.
Uprawa. Glicynia potrzebuje świeżej, piaszczystej, wilgotnej gleby i nawożenia obornikiem oraz nawozami fosforowymi i gleby odkwaszonej (wapnujemy). Wymaga przykrycia na zimę, gdyż jest nieodporna na mrozy. Rośliny rozmnażane z siewu kwitną dopiero po kilkunastu latach. Rozmnaża się więc przez odkłady powietrzne lub przez ukorzenianie jednorocznych pędów, które następnie tnie się na sadzonki. Rośliny szczepi się również w sarnią nóżkę na odcinkach korzeni Wisteria sinensis, lub przez stosowanie, dotyczy to odmian bogato kwitnących.
Odmiany
'Prolific' – obficie kwitnąca odmiana uprawna o kwiatach jasnofioletowoniebieskich,
↑Michael A.M.A.RuggieroMichael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20](ang.).
Maciej Mynett, Magdalena Tomżyńska: Krzewy i drzewa ozdobne. Warszawa: Multico Oficyna Wydaw., 1999. ISBN 83-7073-188-0. Brak numerów stron w książce
GeoffreyG.BurnieGeoffreyG. i inni, Botanica. Ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, Niemcy: Könemann, Tandem Verlag GmbH, 2005, ISBN 3-8331-1916-0, OCLC271991134.
Joachim Mayer, Heinz-Werner Schwegler: Wielki atlas drzew i krzewów. Oficyna Wydaw. „Delta W-Z”. ISBN 978-83-7175-627-6. Brak numerów stron w książce