Habilitowała się na Wydziale Geologicznym Uniwersytetu Warszawskiego na mocy uchwały z 29 listopada 1965 roku na podstawie pracy pt. Środkowodewońskie brachiopody Synkliny Bodzentyńskiej Gór Świętokrzyskich[7].
Zajmowała się ramienionogami, przede wszystkim dewońskimi[13][14][15], ponadto ordowickimi[16], w mniejszym stopniu sylurskimi[17], permskimi[12] i kredowymi[18]. Jest autorką nazw rodzajów ramienionogów Devonaria Biernat, 1966[15], Ditreta Biernat, 1972, Semitreta Biernat, 1972 i Paratreta Biernat, 1972[16] oraz ichnorodzajuDiorygma Biernat, 1961[19]. We współautorstwie z innymi paleontologami opisała także rodzaje ramienionogów Quasithambonia Bednarczyk & Biernat, 1978, Pugnaria Biernat & Racki, 1986, Poloniproductus Biernat & Lazarev, 1988 oraz Lingularia Biernat & Emig, 1993.
Była współautorką części Treatise on Invertebrate Paleontology poświęconej ramienionogom[20]. W 1985 była członkinią komitetu honorowego 1er Congrès International sur les Brachiopodes (Kongresu Ramienionogowego)[21], który odbył się w Breście[22]. Zajmowała się także historią muzealnictwa przyrodniczego[23][24][25].
Upamiętnienie
Na jej cześć nazwano trzy rodzaje ramienionogów: Biernatium Havlíček, 1975 (Orthida, dewon); Biernatella Baliński, 1977 (Athyridida, dewon); Biernatia Holmer, 1989 (Acrotretida, ordowik)[22]. Została ponadto upamiętniona w nazwach gatunkowych ordowickiego ramienionoga Pomeraniotreta biernati[26] Bednarczyk, 1986[27] oraz dewońskiego mikrokonchidaSpinuliconchus biernatae Zatoń & Olempska, 2016[28].
Wybrane publikacje
Middle Devonian Orthoidea of the Holy Cross Mountains and their ontogeny (1959)[13]
Middle Devonian brachiopods of the Bodzentyn syncline (Holy Cross Mountains, Poland) (1966)[15]
Ordovician inarticulate brachiopods from Poland and Estonia (1973)[16]
↑Ministerstwo Oświaty i Szkolnictwa Wyższego, Katalog rozpraw doktorskich i habilitacyjnych 1966, Warszawa–Poznań: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1967, s. 267.
↑ abG.G.BiernatG.G., K.K.BirkenmajerK.K., Permian brachiopods from the base of the Kapp Starostin Formation at Polakkfjellet, Spitsbergen, „Studia Geologica Polonica”, 73, 1981, s. 7–24.
↑G.G.BiernatG.G., Suborder Syntrophiidina, [w:] R.C.R.C.Moore (red.), Treatise on Invertebrate Paleontology, Part H, Brachiopoda, New York & Lawrence: Geological Society of America & University of Kansas Press, 1965, s. 523–536, ISBN 0-8137-3008-2.
↑Ta nazwa zawiera błąd językowy, jest utworzona tak jakby chodziło o mężczyznę o nazwisku Biernat (epitet biernati). Poprawna po łacinie forma dopełniacza od nazwiska żeńskiego powinna być biernatae. Według zasad nomenklatury zoologicznej należy jednak zachować błędną pod względem językowym nazwę pierwotną (innymi słowy, nie należy dokonywać emendacji), ponieważ nadrzędnym celem nomenklatury jest stabilność (patrz komentarz „What is the correct original spelling?” na stronie International Commission of Zoological Nomenclature).
