Zdobywca złotych medali mistrzostw świata w kategoriach wiekowych U18 i U20. Wielokrotny złoty medalista mistrzostw Ameryki Południowej w kategoriach wiekowych U18, U20 i U23 oraz złoty medalista mistrzostw panamerykańskich U20.
Przebieg kariery
W latach 2002-2006 regularnie startował w międzynarodowych imprezach lekkoatletycznych na szczeblu juniorskim – na nich osiągał spore sukcesy, między innymi zdobył dwa medale mistrzostw świata juniorów (złoty w 2006 roku, srebrny zaś w 2004 roku). W 2004 roku wywalczył pierwszy w karierze medal międzynarodowych lekkoatletycznych mistrzostw seniorów, na mistrzostwach ibero-amerykańskich zdobył brązowy medal, natomiast rok później został brązowym medalistą mistrzostw Ameryki Południowej. W 2006 roku sięgnął po pierwszy w karierze tytuł mistrza kontynentu. Na rozgrywanych w Rio de Janeiroigrzyskach obu Ameryk otrzymał brązowy medal, a także wystąpił na mistrzostwach świata w Osace, na których odpadł w eliminacjach[2][3].
Olimpijski debiut zaliczył w 2008 roku, podczas igrzysk w Pekinie spalił w fazie eliminacji wszystkie trzy próby, w związku z czym nie został sklasyfikowany[4].
W latach 2012-2016 zdobył kolejne trzy złote medale mistrzostw ibero-amerykańskich, natomiast w 2015 roku po dziewięcioletniej przerwie zdobył kolejny tytuł mistrza Ameryki Południowej. Brał udział w mistrzostwach świata w Pekinie, na których udało mu się zakwalifikować do finału i zająć w nim 9. miejsce[2].
W 2016 roku po raz drugi przystąpił do startu w ramach igrzysk olimpijskich. Udało mu się awansować do finału, który ukończył na 11. miejscu z rezultatem 5,50 m – Argentyńczyk wyprzedził jedynie reprezentanta ŁotwyPaulsa Pujātsa, który nie zaliczył żadnej wysokości[5].
W 2017 roku trzeci raz w karierze wystąpił na światowym czempionacie, jednak względem startu mającego miejsce dwa lata wcześniej zakończył swój udział na eliminacjach. W 2020 roku został pierwszym w historii złotym medalistą halowych mistrzostw Ameryki Południowej[2].
W latach 2004-2023 zdobył czternaście tytułów mistrza Argentyny[2].
Rekordy życiowe
Rekord życiowy zawodnika na stadionie to 5,75 m i został ustanowiony 21 lipca 2015 roku w Toronto (jest to też rekord Argentyny)[2]. Natomiast rekord w hali wynosi 5,60 m i został ustanowiony przez zawodnika 10 lutego 2007 roku w Doniecku (jest to również halowy rekord Argentyny oraz halowy rekord Ameryki Południowej)[8].
W 2004 roku wynikiem 5,51 m ustanowił ówczesny rekord świata kadetów[8][9].
Uwagi
↑Na tych igrzyskach został też młodzieżowym mistrzem Ameryki Południowej.
↑Zawody rozgrywane jednocześnie w ramach igrzysk Ameryki Południowej.
↑S. Tena, Á. Revilla, R. Polanco: Tokyo 2020 Olympics, Results Book. olympics.com, 2021-08-08. s. 155, 157, 523. [dostęp 2024-01-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-08-08)]. (ang.).