Głuchów (powiat kazimierski)

Głuchów

wieś
Figurka z 1914 (?), park podworski.
Państwo	Polska
Województwo	świętokrzyskie
Powiat	kazimierski
Gmina	Kazimierza Wielka
Liczba ludności (2011)	134[2][3]
Strefa numeracyjna	41
Kod pocztowy	28-500[4]
Tablice rejestracyjne	TKA
SIMC	0241519[5]
Położenie na mapie gminy Kazimierza Wielka Głuchów
Położenie na mapie Polski Głuchów
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego Głuchów
Położenie na mapie powiatu kazimierskiego Głuchów
50°16′05″N 20°23′12″E[1]

Głuchów – wieś sołecka^[6] w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie kazimierskim, w gminie Kazimierza Wielka^[5][7].

Części miejscowości

Integralne części wsi Głuchów^[7]^[5]

SIMC	Nazwa	Rodzaj
0241525	Kolonia	część wsi
0241531	Parcela	część wsi
0241548	Reforma	część wsi

Historia

Wieś notowana w początkach XIII wieku, w roku 1228 własność książęca w tym samym 1228 roku własność rycerska. Od 1243 własność klasztoru Benedyktynek staniątkowskich. W roku 1388 ponownie własność szlachecka. W roku 1228 Kazimierz książę opolski nadaje komesowi Klemensowi z Ruszczy (Klemens Jaksa Gryfita) między innymi Głuchów z narocznikami. W roku 1243 Konrad Mazowiecki potwierdza klasztorowi w Benedyktynek Staniątkach nadanie przez tegoż Klemensa między innymi wsi Głuchów z narokiem^[8][a].

Według Długosza (nota spisana w latach 1470–1480) własność prebendy Głuchowskiej w kolegiacie w Skalbmierzu. Folwark kanonika na 2 łany uprawiane przez kmieci. Do prebendy należy tu połowa gaju w kierunku Przybenic, łąka i miejsce zwane Poświętne przeznaczone na budowę dworu kanonika, koło dworu Mikołaja Piwki herbu Habdank^[9] (Długosz L.B. t.I s. 525–526, 528 t.II s.324). Według zapisu z księgi beneficjów z roku 1529 prebenda kolegiaty skalbmierskiej pobiera 1 kopę groszy czynszu z niektórych ról kmiecych, inna prebenda tejże kolegiaty 1 1/2 grzywny czynszu z ról pustych. (Liber Retaxationum s. 325, 341)^[8].

W końcu XVI wieku wieś w powiecie proszowskim województwa krakowskiego była własnością klasztoru bożogrobców w Miechowie^[10].

W latach 1954–1968 wieś należała i była siedzibą władz gromady Głuchów, po jej zniesieniu w gromadzie Kamieńczyce. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego.

Uwagi

1. Narok, narocznik - w dawnej Polsce człowiek należący do ludności służebnej zobowiązanej do świadczeń na rzecz grodów nadgranicznych. Byli również tacy „narocznicy” których obowiązkiem było pilnowanie gniazd sokolich i psów używanych do polowania (Doroszewski, narocznik)

Przypisy

1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 33893
2. Wieś Głuchów w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2022-03-06] , liczba ludności na podstawie danych GUS.
3. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 314 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
5. TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
6. Jednostki organizacyjne gminy Kazimierza Wielka. Urząd Gminy Kazimierza Wielka. [dostęp 2015-04-01].
7. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013-02-15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2014-03-09]. brak numeru strony
8. Głuchów, [w:] Słownik historyczno-geograficzny ziem polskich w średniowieczu, Instytut Historii Polskiej Akademii Nauk, 2010–2014 .
9. Głuchów (8), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack, Warszawa 1881, s. 613 .
10. Województwo krakowskie w drugiej połowie XVI wieku ; Cz. 2, Komentarz, indeksy, Warszawa 2008, s. 104.