Fuerza Aérea Uruguaya 571 Memorial

Zbiorowy grób ofiar katastrofy

Fuerza Aérea Uruguaya 571 Memorial (ang. Uruguay Air Force Flight 571 Memorial) – pomnik nagrobny ofiar katastrofy lotu Fuerza Aérea Uruguaya 571, znajdujący się około 80 metrów od miejsca zderzenia samolotu z ziemią, na zboczu bezimiennego wzniesienia pomiędzy Cerra Sosneado a wulkanem Tinguiririca.

Historia

W dniach 18–20 stycznia 1973 grupa andyjskich ratowników górskich zebrała wszystkie ciała, które znajdowały się w pobliżu wraku i pochowała w plastikowych workach w płytkim grobie, który wykopano około 80 metrów od miejsca katastrofy na terenie niezagrożonym lawinami. Miejsce pochówku oznaczono rustykalnym kamiennym ołtarzem z pomarańczowym żelaznym krzyżem, na którym z jednej strony znajduje się napis: "EL MUNDO A SUS HERMANOS URUGUAYOS" (pl. Świat braciom z Urugwaju), zaś z drugiej: "CERCA, OH DIOS DE TI" (pl. Blisko, o Boże do Ciebie). Po ukończeniu prac przy pomniku, towarzyszący ratownikom kapłan Ivan Canviedes odprawił mszę świętą^[1].

21 marca 1973 Ricardo Echavarren dokonał na własną rękę ekshumacji ciała swojego syna Rafaela. Po dotarciu do miejscowości El Sosneado został zatrzymany przez argentyńską policję, a ciało Rafaela zostało zarekwirowane i tymczasowo spoczęło na cmentarzu w San Rafael. Ostatecznie Ricardo Echavarren uzyskał wszystkie potrzebne zgody i ciało jego syna zostało sprowadzone do Urugwaju i pochowane na cmentarzu w Montevideo^[2].

W 2008 w grobie złożono prochy Selera Parrado, męża Eugenii Dolgay de Parrado i ojca Susany Parrado, ofiar katastrofy.

Pochowani

• Francisco Abal (ur. 24 czerwca 1951, zm. 14 października 1972)
• Graciela Gumila de Mariani (ur. 1930, zm. 14 października 1972)
• Gaston Costemalle (ur. 1949, zm. 13 października 1972)
• Alexis Hounié (ur. 31 stycznia 1952, zm. 13 października 1972)
• Francisco Nicola (ur. 1932, zm. 13 października 1972)
• Esther Horta Pérez de Nicola (ur. 1932, zm. 13 października 1972)
• Gustavo Nicolich (ur. 1952, zm. 29 października 1972)
• Arturo Nogueira (ur. 19 kwietnia 1951, zm. 15 listopada 1972)
• Guido Magri (ur. 1949, zm. 13 października 1972)
• Felipe Maquirriain (ur. 31 lipca 1950, zm. 13 października 1972)
• Julio Martínez-Lamas (ur. 1947, zm. 14 października 1972)
• Daniel Maspons (ur. 20 sierpnia 1952, zm. 29 października 1972)
• Juan Carlos Menéndez (zm. 29 października 1972)
• Eugenia Dolgay de Parrado (ur. 1922, zm. 13 października 1972)
• Seler Parrado (ur. 2 września 1917, zm. 16 maja 2008) – jedyny pochowany niebędący ofiarą katastrofy
• Susana Parrado (ur. 29 maja 1952, zm. 21 października 1972)
• Marcelo Perez (ur. 26 marca 1947, zm. 29 października 1972)
• Enrique Platero (ur. 21 lipca 1950, zm. 29 października 1972)
• Liliana Navarro de Methol (ur. 7 lutego 1938, zm. 29 października 1972)
• Daniel Shaw (ur. 1948, zm. 13 października 1972)
• Diego Storm (ur. 1952, zm. 29 października 1972)
• Numa Turcatti (ur. 30 października 1947, zm. 11 grudnia 1972)
• Carlos Valeta (ur. 1954, zm. 13 października 1972)
• Fernando Vázquez (ur. 20 sierpnia 1952, zm. 14 października 1972)

Ekshumowani

• Rafael Echavarren (ur. 20 sierpnia 1950, zm. 18 listopada 1972) – spoczywał w grobie od 20 stycznia do 21 marca 1973

Przypisy

1. Memories. viven.com.uy. [dostęp 2018-04-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-12-09)]. (ang.).
2. Christine Quigley: Modern Mummies: The Preservation of the Human Body in the Twentieth Century. McFarland & Company Inc., Publishers, 1998, s. 231-232. ISBN 978-0-7864-2851-9.

Bibliografia

• Christine Quigley: Modern Mummies: The Preservation of the Human Body in the Twentieth Century. McFarland & Company Inc., Publishers, 1998, s. 225-232. ISBN 978-0-7864-2851-9.