PROFILBARU.COM

Friedrich Mathias Schlösser
Data i miejsce urodzenia	18 lutego 1781 ; Akwizgran
Data i miejsce śmierci	13 października 1848 ; Ozorków
Zawód, zajęcie	fabrykant
Narodowość	niemiecka
Małżeństwo	Henrietta Wilhelmina z domu Werner

Friedrich Mathias Schlösser (ur. 18 lutego 1781 w Akwizgranie, zm. 13 października 1848 w Ozorkowie) – ozorkowski fabrykant^[1].

Życiorys

Pochodził z rodziny tkaczy sukienniczych. Był synem Mathiasa Bernharda Schlössera i Anny Henrietty Muhlen. W rodzinnych stronach prawdopodobnie uzyskał średnie wykształcenie i odbył praktykę przędzalniczą. Następnie prowadził własny warsztat sukienniczy. W czerwcu 1821 r. dzięki akcji Ignacego Starzyńskiego przybył z bratem Heinrichem do Ozorkowa. 30 listopada 1821 r. Starzyński zobowiązał się zbudować dla braci budynek przędzalni na działce obok tartaku przy stawie Piła w Ozorkowie. Inwestycję finansowali bracia Schlösserowie, którzy zapłacili z góry 12 tys. zł czynszu za 6 lat. Fabryka rozpoczęła produkcję wełny we wrześniu 1823 r. Przędza z fabryki Schlösserów miała szeroki zbyt. Część fabrykanci przerabiali na sukno systemem nakładu tkackiego. Fabryka była sukcesywnie powiększana, a w 1928 r. Schlösserowie odkupili dzierżawiony budynek za kwotę 33 tys. zł. W tym samym roku bracia rozwiązali spółkę, w wyniku wyjazdu Heinricha do Niemiec. Majątek firmy przejętej przez Friedricha wynosił wówczas 144 tys. zł. W zamian zobowiązany był wypłacać Heinrichowi rokrocznie 3,6 tys. zł. W 1830 r. Schlösser nabył drugi młyn wodny i zbudował budynek dla maszyn do wyrabiania cienkich gatunków przędzy. Jego zakłady miały wówczas 15 791 wrzecion a zatrudnionych było około 70 robotników^[1].

W 1830 r. Schlösser został członkiem Zgromadzenia Kupców w Łęczycy. Pomimo kryzysu w 1831 r., wynikłego z powstania listopadowego, Schlösserowi udało się przestawić zakłady na produkcję przędzy bawełnianej i odsprzedać stary park maszynowy, jednocześnie sprowadzając nowe maszyny w celu otworzenia przędzalni bawełny, która pod kątem skali produkcji, do śmierci Schlössera była drugą w Królestwie Polskim przędzalnią bawełny, plasując się za przędzalnią Ludwika Geyera w Łodzi. W latach 1836–1848 liczba wrzecion wzrosła z 8 tys. do 14 tys., a zatrudnienie z 80 do 150 robotników. Fabryka Schlössera osiągnęła roczną wartość produkcji wynoszącą 111 tys. rubli. W 1837 r. Schlösser był jednym z pionierów w Królestwie Polskim w zakresie wprowadzania innowacji w postaci zastępowania napędu wodnego, napędem parowym w swoich zakładach. W 1842 r. otworzył w Łodzi skład handlowy przędzy. Schlösser od 1838 r. uczestniczył wystawach przemysłowych, uzyskując liczne nagrody, m.in. w 1840 r. zdobył złoty medal II klasy. W 1845 r. utworzył kasę chorych dla robotników, a także był organizatorem dziecięcej szkółki niedzielnej. Udostępnił także park swojej rezydencji dla mieszkańców Ozorkowa. Ponadto współfinansował budowę lokalnego kościoła ewangelicko-augsburskiego^[1].

Zmarł 13 października 1848 r. w Ozorkowie, w wyniku epidemii cholery. Został pochowany na cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Ozorkowie^[2].

Rodzina

Józef Simmler, *Portret Henrietty Wilhelminy Schlösser*, ok. 1860.

Friedrich Schlösser był żonaty z Henriettą Wilhelminą Werner, siostrą farbiarza Christiana Wilhelma Wernera. Mieli razem pięcioro dzieci:

Emilię Henriettę (ur. 1825), żonę Karola Jana Wilhelma Wernera,
Henryka Wilhelma (ur. 1829),
Fryderykę Wilhelminę (ur. 1831), żonę Henryka Schlagera, urzędnika w Zgorzelcu,
Karola Ernesta (ur. 1832),
Matyldę Paulinę (ur. 1836), żonę Leopolda Wernera^[1].

Jedną z bratanic jego żony była Anna Scheibler (1835–1821), żona Karola Scheiblera (1820–1881)^[3], jednego z największych łódzkich przemysłowców XIX wieku^[4].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d Fryderyk Mathias Schlösser [online], ipsb.nina.gov.pl [dostęp 2021-05-20] (pol.).
↑ Friedrich Mathias Schlösser [online], osadnicy.info [dostęp 2021-09-04] .
↑ EwaE. Bladowska EwaE., Anna z Wernerów Scheiblerowa [online], Urząd Miasta Łodzi Biuro Informacji i Komunikacji Społecznej, 2016 [dostęp 2021-09-04] .
↑ Karol Scheibler [online], osadnicy.info [dostęp 2021-09-04] [zarchiwizowane z adresu 2017-04-05] .