Friedrich Christian Gregor Wernekink (Wernekinck) (ur. 13 marca 1798 w Münster, zm. 23 marca 1835 w Gießen) – niemiecki przyrodnik, neuroanatom i mineralog.
Życiorys
Syn profesora medycyny Franza Wernekinka (1764–1839). Uczęszczał do Gymnasium Paulinum w rodzinnym mieście, w latach 1814–1817 studiował nauki przyrodnicze na Uniwersytecie Wilhelma w Münster, a następnie na Uniwersytecie Georga Augusta w Getyndze i na Uniwersytecie w Gießen. Tytuł doktora otrzymał 3 listopada 1820 roku[1]. Następnie habilitował się i został Privatdozentem. 26 maja 1825 mianowany profesorem nadzwyczajnym medycyny. 22 września następnego roku otrzymał tytuł profesora zwyczajnego filozofii. Współpracował naukowo z Justusem von Liebigiem i Samuelem Thomasem von Sömmeringiem. Zmarł w wieku 37 lat na zapalenie mózgu[2]. Przedwczesna śmierć udaremniła wydanie jego dzieła poświęconego neuroanatomii; poza drobnymi artykułami w czasopismach, nie pozostawił większych prac[3].
W neuroanatomii jego nazwisko upamiętnia eponim spoidła (skrzyżowania) Wernekincka[4]. Termin „hufförmige Kommissur Wernekincks” wprowadził jego uczeń Franz Joseph Julius Wilbrand w 1840 roku[5]. Publikował prace mineralogiczne, opisał m.in. minerał syderoschisolit (uznany potem za tożsamy z cronstedtytem)[6].
Wybrane prace
Przypisy
- ↑ Franz Kössler: Verzeichnis der Doktorpromotionen an der Universität Giessen von 1801-1884. Berichte und Arbeiten aus der Universitätsbibliothek Gießen
- ↑ Neuer Nekrolog der Deutschen. B. F. Voigt., 1837 s. 310
- ↑ Wilhelm Heß: „Wernekink, Friedrich Christ. Gregor” W: Allgemeine Deutsche Biographie 42 (1897) s. 22
- ↑ Friedrich Christian Gregor Wernekinck w bazie Who Named It (ang.)
- ↑ Franz Joseph Julius Wilbrand: Anatomie und Physiologie der Centralgebilde des Nervensystems. Ricker, 1840 s. 137-138
- ↑ Albert Huntington Chester: A dictionary of the names of minerals inluding their history and etymology. New York, J. Wiley & sons; London, Chapman & Hall, limited, 1896 s. 248
- ↑ Wernekinck, Ueber den Sideroschisolith von Conghonas do Campo in Brasilien, „Annalen der Physik”, 77 (8), 1824, s. 387–396, DOI: 10.1002/andp.18240770803, ISSN 1521-3889 .
