Franciszek Ksawery Groër

Franciszek Ksawery Groër
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

21 stycznia 1807
Nur

Data i miejsce śmierci

20 marca 1876
Warszawa

Miejsce spoczynku

cmentarz Powązkowski

Zawód, zajęcie

chirurg

Tytuł naukowy

doktor medycyny

Alma Mater

Uniwersytet Wileński

Uczelnia

doktor medycyny

Stanowisko

Ordynator

Małżeństwo

Zenobia Sleszyńska

Dzieci

Wincenty, Franciszek, Ludwik Edmund, Zofia Adelajda, Maria Teodora, Ksawera Wiktoria, Helena Joanna

Multimedia w Wikimedia Commons

Franciszek Ksawery Groër (ur. 21 stycznia 1807 w Nurze, zm. 20 marca 1876 w Warszawie) – polski lekarz chirurg.

Życiorys

Urodził się w Nurze 21 stycznia 1807 jako syn Karola Gustawa oraz Ewy z domu Kiersztyn. Wykształcenie zdobył w Warszawie oraz w Wilnie. Brał udział jako lekarz wojskowy w lazarecie za Żelazną Bramą w Powstaniu Listopadowym. W 1838 podejmuje pracę w Szpitalu Starozakonnym i po pięciu latach zostaje ordynatorem oddziału chirurgicznego. W 1849 uzyskuje doktorat z medycyny. W 1858 przejmuje obowiązki naczelnego lekarza Szpitala św. Ducha. Dzięki jego staraniom otwarto nową siedzibę szpitala przy ulicy Elektoralnej.

Publikował wiele artykułów o osiągnięć ówczesnej chirurgii w „Pamiętnikach Towarzystwa Lekarskiego Warszawskiego” i „Tygodniku Warszawskim”. Opracował historię szpitala Św. Ducha w Warszawie.

Był członkiem honorowym Rady Lekarskiej Królestwa Polskiego od 1853 oraz od 1844 członkiem Towarzystwa Lekarskiego Warszawskiego. Zmarł w Warszawie, pochowany został na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 16-2-25)[1]. Jego wnukiem jest Franciszek Groër.

Grób Franciszka Groëra na cmentarzu Powązkowskim

Przypisy

  1. ↑ Cmentarz Stare Powązki: GROEROWIE, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2018-03-03].

Bibliografia

Strategi Solo vs Squad di Free Fire: Cara Menang Mudah!