Syn Józefa i Marii. W okresie okupacji, w latach 1943–1944 pracował jako robotnik w Fabryce Śrub w Sporyszu[1]. Po zakończeniu wojny uczył się w Gimnazjum Ogólnokształcącym w Żywcu, później w tamtejszym Liceum Humanistycznym, które ukończył w 1949[1]. W latach 1949–1954 studiował filologię rosyjską w Kijowskim Uniwersytecie Państwowym im. T. Szewczenki, studia zakończył dyplomem z wyróżnieniem[1]. Od 1954 był zatrudniony na Uniwersytecie Jagiellońskim w Katedrze Filologii Rosyjskiej, a następnie został pracownikiem naukowym Uniwersytetu Warszawskiego[1]. W 1983 wybrany w skład Krajowej Rady Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej. Był prezesem Stowarzyszenia Warszawa-Kijów.