Stacjonując na rosyjskim okręcie, blisko centrum trzęsienia ziemi, jakie miało miejsce na Sycylii, brał aktywny udział w akcji ratowniczej w Messynie, za co został odznaczony przez króla włoskiego Krzyżem Komandorskim orderu Św. Maurycego i Łazarza. Podczas zaburzeń rewolucyjnych w Kronsztadzie (1905) jako pracownik Czerwonego Krzyża przeszedł linię silnego ognia, aby opatrywać rannych powstańców.
Grób Floriana Hłasko na "Starym" Cmentarzu Katolickim w Tczewie.
W armii rosyjskiej dosłużył się stopnia generał majora[1]. W okresie rewolucji służył jako lekarz admiralski.
W niepodległej Polsce zajął się organizowaniem pierwszej Szkoły Morskiej, w jej strukturach pływał na statku szkolnym „Lwów”. W Polsce uzyskał stopień komandora. Prowadził praktykę lekarską w Tczewie. Zmarł 29 grudnia 1921 w Tczewie[1] na zapalenie płuc. Pochowany na "Starym" Cmentarzu Katolickim w Tczewie. Autorem grobowca (1923) jest warszawski rzeźbiarz Feliks Giecewicz[2].
Jest autorem książki Morzami ku Polsce – z pamiętnika marynarza (Nasza Księgarnia, Warszawa 1922).
Bratem komandora był Stanisław Hłasko (1868–1940), prawnik i publicysta.
