Święty
męczennik
Data i miejsce urodzenia
ok. 250 Zeiselmauer )
Data i miejsce śmierci
4 maja 304 rz. Enns w Lauriacum
Czczony przez
Kościół katolicki
Wspomnienie
4 maja
Atrybuty
strój rzymskiego oficera, naczynie z wodą do gaszenia ognia, kamień młyński u szyi, kolczuga, krzyż, miecz, palma męczeńska, płonący dom, orzeł, tarcza[1]
Patron
Królestwa Polskiego, strażaków , hutników, kominiarzy , garncarzy i piekarzy , oraz Krakowa , Chorzowa , Bystrzycy Kłodzkiej i Żnina oraz Górnej Austrii i Linzu
Figura św. Floriana w Wambierzycach Figura świętego przy remizie OSP w Nowym Waliszowie Figura świętego w Dusznikach-Zdroju Florian z Lauriacum[2] III wieku w Ceti, zm. 4 maja 304 [2] [2] męczennik chrześcijański , święty katolicki .
Obraz Męczeństwo św. Floriana z 1750 roku autorstwa Szymona Czechowicza Urodził się ok. 250 roku w Ceti (obecnie Zeiselmauer ). Jego życie przypadło na okres prześladowań chrześcijan . W młodym wieku został powołany do armii cesarza rzymskiego – Dioklecjana (284–305). W roku 304 ujął się za prześladowanymi legionistami chrześcijańskimi, za co został skazany na karę śmierci. 4 maja 304 poniósł śmierć męczeńską w nurtach rzeki Enns (Anizy ), na terenie dzisiejszej Górnej Austrii , w miejscowości Lauriacum (obecnie Lorch ).
Ciało Floriana odnalazła wdowa Waleria. Nad jego grobem z czasem wybudowano kościół i klasztor ojców Benedyktynów , a później klasztor Kanoników laterańskich według reguły św. Augustyna . W roku 1184 biskup Modeny , na prośbę księcia Kazimierza Sprawiedliwego , sprowadził relikwie św. Floriana do Krakowa .
Legenda
Przypisywano mu obok funkcji wojskowych dowodzenie oddziałem gaśniczym. Według legendy, ocalił płonącą wioskę jednym wiadrem wody[3]
Relikwie
Na krakowskim Kleparzu stoi kościół pw. św. Floriana , fundacji biskupa krakowskiego Gedki – w miejscu, gdzie według legendy zatrzymały się konie wiozące relikwie świętego na Wawel . Konie tak długo nie chciały ruszyć z miejsca, aż zdecydowano o wybudowaniu świątyni. Kult św. Floriana rozprzestrzenił się zwłaszcza od czasu pożaru Kleparza, kiedy kościół jako jedyny z tamtejszych budynków cudownie ocalał[4] Chorzowie . 4 maja 2004 roku relikwie trafiły do bazyliki katedralnej św. Michała Archanioła i św. Floriana w Warszawie[5] kościoła św. Józefa w Skołyszynie [6] kościoła św. Floriana w Chodzieży , w grudniu 2013 roku do sanktuarium św. Wojciecha w Bielinach , od 9 listopada 2014 roku są w Kolbuszowej i od 2 maja 2015 r. w Dobrzechowie . 4 czerwca 2021 r. do kościoła parafialnego w Kuczynie w województwie podlaskim zostały wprowadzone relikwie[7]
Patronat
Święty Florian został w 1436 r. przez biskupa krakowskiego kard. Zbigniewa Oleśnickiego ustanowiony jednym z czterech głównych patronów Królestwa Polskiego [8]
Św. Florian jest patronem wykonawców zawodów wiążących się z ogniem: strażaków , hutników i koksowników[9] kominiarzy , garncarzy , piekarzy . Jest również patronem Górnej Austrii obok św. Leopolda oraz miasta Linz , gdzie rozwinięty jest przemysł hutniczy.
19 października 1993 r. Kongregacja do spraw kultu Bożego przy stolicy Apostolskiej nadała miastu Chorzów patrona św. Floriana, gdzie otaczany jest szczególnym kultem.
2 kwietnia 2009 r. Kongregacja ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów nadała miastu Żnin jako patrona św. Floriana[10]
Ikonografia
Atrybutem Floriana jest m.in. skopiec wody W ikonografii przedstawiany jest najczęściej w stroju rzymskiego oficera, z naczyniem z wodą do gaszenia ognia, lub wprost gaszącego pożar . Czasami jako książę. Bywa, że w ręku trzyma chorągiew.
Jego atrybutami są: kamień młyński u szyi, kolczuga, krzyż, czerwony i biały krzyż, miecz, palma męczeńska, płonący dom, orzeł, tarcza, zbroja.
Jego wspomnienie liturgiczne w Kościele katolickim obchodzone jest 4 maja .
W polskim Kościele ma rangę wspomnienia obowiązkowego, a w Krakowie , którego św. Florian jest patronem , święta .
Krzyż świętego Floriana wer. 1
Krzyż świętego Floriana wer. 2
Krzyż świętego Floriana wer. 3 zgeneralizowana
Przypisy
↑ Wiesław Aleksander Niewęgłowski : Leksykon świętych . Warszawa: Świat Książki, 2006, s. 72. ISBN 978-83-247-0574-0 .↑ a b c Florian Encyklopedia PWN Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2022-08-07] .↑ International Firefighters' Day .Międzynarodowy Dzień Strażaka w „Wydarzeniach z Liverpool ” [2010-05-04] (ang. ) ↑ Internetowa Liturgia Godzin ↑ Relikwie Św. Floriana [dostęp 2019-03-13] (pol. ) .↑ Wieści Skołyszyńskie , czerwiec 2008 . Brak numerów stron w książce ↑ Grzegorz G. Kulesza Grzegorz G. (oprac.), Wprowadzenie relikwii Św. Floriana do kościoła parafialnego w Kuczynie [foto] Rafał R. Roszkowski , Sławomir S. Bryc , www.wysokomazowiecki24.pl [dostęp 2021-06-08] (pol. ) .↑ Ks. Arkadiusz Nocoń: Dzieje ustanowienia św. Jacka Głównym Patronem Polski . Śląskie Studia Historyczno-Teologiczne 2007, t. 40, z. 1, s. 97–113.. [dostęp 2013-03-22]. ↑ Dzień Koksownika . Organizacja Międzyzakładowa NSZZ "Solidarność", Koksownia Przyjaźń w Dąbrowie Górniczej. [dostęp 2015-12-02].↑ Żnin: Św. Florian patronem [dostęp 2020-05-07] (pol. ) .
Bibliografia
Współcześni Główni patroni Polski
Drugorzędni patroni Polski
Historyczni
