Febe (postać biblijna)

Święta
Feba
Φοίβη
diakonisa
ilustracja
Data urodzenia

w I wieku

Data śmierci

w I wieku

Czczona przez

Kościół katolicki

Wspomnienie

3 września

Feba, Febe z Koryntu, łac. Phoebe, gr. Φοίβη, Phoíbē (I wiek) – postać z Nowego Testamentu, diakonisa zboru w Kenchrach[1], święta katolicka.

Biografia

Wymieniona przez apostoła Pawła w Liście do Rzymian (16,1 BT)[2], napisanym między 57 a 58 rokiem w Koryncie. Mieszkanka Kenchr (gr. Κεχριές,, Kechries), jednego z dwóch korynckich miast portowych. Feba posługiwała w tamtejszym Kościele lub spełniała posługę, później wykonywaną przez diakonisy. Jej zasługi dla apostoła Pawła i miejscowych chrześcijan sprawiły, iż jest przez apostoła polecana adresatom. Przypuszczalnie miała udać się do Rzymu i była doręczycielką tego listu. Według tradycji była wdową.

Jej wspomnienie w Kościele katolickim, za Martyrologium rzymskim, obchodzone jest 3 września.

Zobacz też

Przypisy

  1. Warto wyjaśnić znaczenie imienia Febe – przewodzić, rządzić, stać na czele, stąd niektórzy komentatorzy twierdzą, że stała ona na czele zboru w Kechries – z XVI Ogólnopolskiego Forum Kobiet luterańskich, Warszawa, 28–30.09.2007, diakon Małgorzata Gaś.
  2. Rz 16,1-2

Bibliografia

Linki zewnętrzne