Grób Eugeniusza Krasuskiego na Cmentarzu Powązkowskim
Eugeniusz Krasuski, właśc. Eugeniusz Jan Marceli Krasuski (ur. 22 kwietnia1878 w Mińsku Mazowieckim[1][2], zm. 27 stycznia1944[3][4]) – inżynier chemik, działacz społeczny i polityczny, członek Rady Stanu i rady miejskiej w Łodzi, pamiętnikarz.
Życiorys
Krasuski odbył studia w Chemnitz i Miluzie zdobywając tytuł inżyniera. W 1902 rozpoczął pracę w fabryce Ludwika Grohmana jako chemik[2]. Następnie był długoletnim dyrektorem zakładów K. Scheiblera i L. Grohmana[5][6] zastępując na stanowisku Henryka Grohmana[7]. W 1906 zaangażował się w działalność publicystyczną, publikując m.in. Zagadnienia Kultury (Warszawa 1913), O Brzozowskiego „Głosach wśród nocy” (Warszawa 1914)[2].
Działał również w sekcji technicznej Łódzkiego Towarzystwa Popierania Rosyjskiego Przemysłu i Handlu, którego w latach 1903–1905 był przewodniczącym. W 1909 był inicjatorem i członkiem zarządu powołania Stowarzyszenia Techników w Łodzi, m.in. z jego inicjatywy w stowarzyszeniu w 1910 utworzono Koło Chemików[8]. W 1916 był zaangażowany w organizację biblioteki publicznej w Łodzi – został zastępcą dyrektora Towarzystwa Biblioteki Publicznej w Łodzi – Seweryna Sterlinga[9].
Podczas I wojny światowej rozwinął działalność polityczną jako zwolennik Koła Międzypartyjnego[2] oraz pełnił funkcję sekretarza w Komitecie Obywatelskim utworzonym po ewakuacji rosyjskiej administracji, w celu zarządzania Łodzią[2][10]. W styczniu 1917 został radnym Rady Miejskiej w Łodzi z ramienia Polskiego Komitetu Wyborczego wraz z Leopoldem Skulskim[11]. W ramach działalności w radzie był głównym inicjatorem powstania Wydziału Statystycznego przy Zarządzie Miejskim w Łodzi, utworzonym 1 stycznia 1918[12], a następnie również jego członkiem[2]. W 1917 był zaangażowany w powstanie Związku Miast Królestwa Polskiego[13]. Podczas wojny pisał autorski pamiętnik opisujący działania wojenne w Łodzi i okolicach[14], które częściowo został opublikowany przez Mieczysława Hertza[15]. W 1918 został wybrany do Rady Stanu Królestwa Polskiego, w której pełnił funkcję sekretarza[16][2], w tym samym roku zaangażował się w działalność Zjednoczenia Narodowego, którego był jednym z przywódców[17][13].
W 1939 uczestniczył w organizacji Komitetu Obywatelskiego, utworzonego w związku z ewakuacją władz miejskich i oczekiwaniem na wkroczenie Niemców do Łodzi, m.in. wraz z ks. bp. Kazimierzem Tomczakiem, Zygmuntem Lorentzem. Pełnił funkcję jednego z sekretarzy komitetu[18].
Życie prywatne
Eugeniusz Krasuski w 1903 ożenił się w Łodzi z Jadwigą z d. Wścieklica, córką fabrykanta – Władysława Wścieklicy i jego żony Marii Magdaleny. Małżeństwo miało 3 dzieci: Annę Marię Mieszkowską (1908–1994), żonę oficera Stanisława Mieszkowskiego (1903–1952), Stefana Eugeniusza Krasuskiego (1904–1987), męża Wandy Krasuskiej (1905–1994) i Janinę Jadwigę Jabłkowską (1905–1984), żonę Tomasza Jabłkowskiego (1903–1939)[1].
↑ abcdefgMieczyslawM.HertzMieczyslawM., Lódź w czasie Wielkiej Wojny., Seipelt in Komm, 1933, OCLC166054935 [dostęp 2022-07-24]. Brak numerów stron w książce
↑AnetaA.StawiszyńskaAnetaA., Odczyty jako forma działalności Łódzkiego Oddziału PTK w latach I wojny światowej = Readings as a form of activity of the Lodz Branch of PTK in the years of World War I, 2016, OCLC998464592 [dostęp 2022-07-24]. Brak numerów stron w książce
↑WiesławW.PuśWiesławW., Dzieje Łódzkich zakładów przemysłu bawełnianego im. Obrońów pokoju „Uniontex”. D. Zjednoczonych zakladów K. Scheiblera i L. Grohmana w latach: 1827-1977, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1979, ISBN 83-01-01708-2, OCLC496179598 [dostęp 2022-07-24]. Brak numerów stron w książce
↑DariuszD.KacprzakDariuszD., Kolekcje ziemi obiecanej. Zbiory artystyczne łódzkiej burżuazji wielkoprzemysłowej w latach 1880–1939, ISBN 978-83-64889-08-0, OCLC1088600972 [dostęp 2022-07-24]. Brak numerów stron w książce
↑JózefJ.PiłatowiczJózefJ., Ruch stowarzyszeniowy inżynierów i techników polskich do 1939 r. T. 2, Słownik polskich stowarzyszeń technicznych i naukowo-technicznych do 1939 r., Warszawa: Naczelna Organizacja Techniczna – Federacja Stowarzyszeń Naukowo-Technicznych. Główna Komisja FSNT NOT ds. Seniorów i Historii Ruchu Stowarzyszeniowego, 2005, ISBN 83-921738-2-1, OCLC749644086 [dostęp 2022-07-24]. Brak numerów stron w książce
↑PawełP.SpodenkiewiczPawełP., Obywatele, [w:] MałgorzataM.Danowska, Bezbronne miasto: Łódź 1914–1918, wyd. pierwsze, Łódź 2014, ISBN 978-83-927666-1-2, OCLC900481238 [dostęp 2022-07-24]. Brak numerów stron w książce
↑Antoni Goerne. Wybory do Rady Miejskiej w Łodzi w Styczniu 1917 r.. „Informator m. Łodzi z kalendarzem na rok 1919”. Rok pierwszy, s. 81 (PDF – 83), luty 1919. Wydział Statystyczny Magistratu m. Łodzi (oprac.). Łódź: Nakładem Magistratu m. Łodzi. [dostęp 2022-01-04].
↑Stanisław (1893-1944). Autor.S.(1. 1. ). A.CzosnowskiStanisław (1893-1944). Autor.S.(1. 1. ). A., Akta Tymczasowej Rady Stanu i Rady Stanu Królestwa Polskiego, Drukarnia Wł. Łazarskiego, 1929, OCLC1117280327 [dostęp 2022-07-24]. Brak numerów stron w książce
↑AndrzejA.RukowieckiAndrzejA., Łódź 1939–1945 : kronika okupacji, Łódź 2012, ISBN 978-83-7729-069-9, OCLC823939636 [dostęp 2022-07-24]. Brak numerów stron w książce