Erika Sawajiri (jap. 沢尻エリカ Sawajiri Erika; ps. Kaoru Amane, ur. 8 kwietnia 1986 w Tokio) – japońska wokalistka, modelka i aktorka. Ogromną popularność przyniosła jej rola w serialu 1 Litre no Namida. Na początku kariery muzycznej występowała jako Kaoru Amane, następnie ERIKA[1][2].
Życiorys
Wczesne życie
Erika urodziła się w Nerima w Tokio. Jej ojcem jest Japończyk a matka Algierką wychowaną we Francji[3]. Ma dwóch starszych braci. Jej ojciec posiadał szesnaście koni wyścigowych, dając Erice w dzieciństwie szerokie możliwości uprawiania jazdy konnej. Jej ojciec zniknął z domu, gdy Erika miała 9 lat, powracając, gdy była na trzecim roku nauki w gimnazjum, lecz zmarł z powodu raka w tym samym roku. Jej brat zmarł w wypadku samochodowym, gdy była na pierwszym roku w szkole średniej. Jej najstarszy brat jest byłym aktorem. Jej matka zarządzała śródziemnomorską restauracją, w której Erika czasami pracowała[3][4]. Rodzina jest niezwykle ze sobą zżyta i często wykorzystywała sesje zdjęciowe Eriki i inne prace jako okazję do wspólnej podróży. Uważana jest za jedną z najpiękniejszych kobiet w Japonii[5].
1999–2004: Debiut i początki kariery
Erika rozpoczęła karierę jako nastolatka po przejściu przesłuchania i podpisaniu kontraktu ze Stardust Promotion w 1999 roku. Weszła do show-biznesu, ponieważ chciała poznać swoją idolkę, japońską gwiazdę muzyki pop, Namie Amuro, którą podziwiała[6].
W 2001 roku Erika kontynuowała karierę modelki, pojawiając się w różnych sesjach zdjęciowych dla magazynów[7][8]. W 2002 roku rozpoczęła karierę aktorską i rozszerzyła swoją działalność modelingową jako „gravure idol” (modelka bikini). W tym samym roku, wraz z Yui Ichikawą, Kariną i Yaritą Ayano, została wybrana na „Wizualną Królową Roku 2002” Fuji TV[9][10]. W 2003 roku po raz pierwszy wystąpiła w dramie, grając niewielką rolę w popularnym dramacie TBS „Hotman”[11]. W 2004 roku zagrała w swoim pierwszym filmie zatytułowanym „Mondai no nai Watashitachi”[12].
2005–2009: Rosnąca popularność i liczne nagrody
W 2005 roku zwróciła na siebie uwagę rolą Ayi Ikeuchi, śmiertelnie chorej 15-latki, w dramacie „1 Litre no Namida”[13]. W tym samym roku został również wydany film „Kiedyś zwyciężymy” z 2004 roku, w którym to zagrała dziewczynę imieniem Lee Kyung-Ja[14]. Dzięki tym rolą zdobyła liczne nagrody[2]. W 2006 roku Erika zadebiutowała jako wokalistka pod pseudonimem „Kaoru Amane” w dramacie „Taiyo no Uta” stacji TBS[15]. Jej pierwszy singel „Taiyou no Uta” wydany został przez wytwórnię Sony Music Japan. Singel stał się najlepiej sprzedającym się kobiecym singlem 2006 roku, sprzedając się w ponad 480 000 egzemplarzy[16][17]. 4 lipca 2007 roku ponownie zadebiutowała na scenie muzycznej singlem „FREE” pod nowym pseudonimem ERIKA[18][19]. Jej kolejnym singlem był „Destination Nowhere” wydany 28 listopada[20]. W 2008 roku wyleciała do Wielkiej Brytanii, aby odpocząć i podszkolić swoje umiejętności językowe. W Londynie uczęszczała do szkoły językowej. Po kilku miesiącach spędzonych w Anglii wróciła do Japonii[21]. We wrześniu 2009 roku japońskie media zaczęły pisać, że jej agencja zarządzająca Stardust Promotion unieważniła z nią kontrakt z nieznanych powodów[22].
2010–2015: Przerwa w karierze, wznowienie i wiodące role
10 września 2010 roku ogłoszono, że Erika podpisała kontrakt z wytwórnią Avex[23]. W 2012 roku oficjalnie powróciła do aktorstwa, grając główną rolę w filmie „Helter Skelter”[24]. Dzięki niej została nominowana do nagrody dla najlepszej aktorki przyznawanej przez Japońską Akademię Filmową[25]. Wystąpiła również w dramach ”L et M: Watashi ga Anata wo Aisuru Riyuu, Sono Hoka no Monogatari”[26] i „Akujo ni Tsuite”[27]. W 2013 roku zagrała w filmie „Tokeiya no Musume”[28]. W kwietniu 2014 roku Erika zagrała w swojej pierwszej od ośmiu lat dramie „First Class” wyprodukowanej przez stację Fuji TV. W październiku tego samego roku, zaledwie trzy miesiące po zakończeniu emisji, pojawił się drugi sezon „First Class” w którym również wystąpiła[29].
2015–2019: Kolejne role
W 2015 roku wystąpiła w filmie „Shinjuku Swan”, opartym na mandze autorstwa Kena Wakui[30][31]. Erika zagrała również główną rolę w dramie „Yokoso, wagaya e”[32]. W 2016 roku wystąpiła w dramacie historycznym „Ooku” stacji Fuji TV[33]. Zagrała też w dramacie „Moumoku no Yoshinori-sensei ~Hikari wo ushinatte kokoro ga miete~”[34]. W 2017 roku Erika zagrała w dwóch dramach. Pierwszą z nich była „Haha ni Naru”, w której wcieliła się w rolę Yui Kashiwazaki, matki której syn zaginął w wieku trzech lat i został odnaleziony dziesięć lat później[35], oraz w „Funohan” składającej się z 4 odcinków[36]. W 2018 roku zagrała w czterech filmach „Funohan” kontynuacji dramy z 2017 roku[37], „Neko wa Daku Mono”[38], „Taberu Onna”[39] i „Oku Otoko”[40] oraz dramie „Hagetaka”[41]. W 2019 zagrała jedną z głównych ról w filmie „No Longer Human” i dramie „Shiroi Kyoto”[42][43]. Po aresztowaniu Eriki w listopadzie 2019 r. została zastąpiona w taidze dramie „Kirin ga Kuru” przez Harunę Kawaguchi[44].
2020: Zakończenie kariery
W styczniu 2020 roku, oświadczyła, że nie zamierza kontynuować kariery[45]. Sawajiri została zmuszona do zawieszenia działalności rozrywkowej w wyniku incydentu i ogłosiła na pierwszej rozprawie sądowej, że nie planuje obecnie powrotu do aktorstwa, skutecznie wycofując się z branży rozrywkowej[46].
Od 2024: Wznowienie kariery
Ogłoszono, że planuje wznowić karierę rozrywkową po raz pierwszy od prawie czterech lat, grając główną rolę w spektaklu „Tramwaj zwany pożądaniem”, którego premiera odbędzie się w lutym 2024 roku[47].
Życie prywatne
W styczniu 2009 roku Erika poślubiła pisarza, byłego scenarzyste i producenta Tsuyoshi Takashiro w świątyni Meiji w Yoyogi[48]. Jednak 28 grudnia 2013 r. oficjalnie ogłoszono ich rozwód. Informacje o rozwodzie opublikowano na ich stronach internetowych[49].
Aresztowanie i proces narkotykowy
W dniu 16 listopada 2019 r. Sawajiri została aresztowana pod zarzutem posiadania MDMA w swoim domu[50][51]. Erika przyznała się do zażywania narkotyków przez ostatnie 10 lat, w tym marihuany, LSD i kokainy[52]. Podczas procesu karnego 31 stycznia 2020 r. Sawajiri przyznała się do winy i przyznała, że zażywała narkotyki od 19 roku życia[53]. 6 lutego 2020 r. Sąd Rejonowy w Tokio skazał ją na 18 miesięcy pozbawienia wolności w zawieszeniu na trzy lata[45]. 21 lutego ani prokuratura, ani obrona nie złożyły w terminie apelacji i wyrok stał się prawomocny[54].
Wizerunek publiczny
Podczas przedpremierowego pokazu „Closed Note” 29 września 2007 roku Erika była najwyraźniej niezadowolona z filmu, udzielała dziennikarzom lakonicznych odpowiedzi[55]. Jej działania zostały później szeroko skrytykowane jako brak szacunku dla współpracowników i ekipy filmowej[56]. Przeprosiła na swojej stronie internetowej i podczas wywiadu w porannym programie Super Morning, mówiąc: „Zniszczyłam wszystko swoim zachowaniem tego dnia”, a także zaprzeczyła pogłoskom, że została zawieszona przez jej kierownictwo[57][58]. Incydent ten, w połączeniu z relacją Sawajiri z Takagim, miał duży wpływ na jej publiczny wizerunek, przez co odwołała swój występ na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Pusan[56][59]. Następnie nagle zawiesiła swoją karierę aktorską, a Stardust Promotion rozwiązało z nią umowę w 2009 roku[56]. W wywiadzie dla CNNGo.com z 1 września 2010 r. powiedziała, że jej przeprosiny po incydencie na premierze filmu „Closed Note” w 2007 r. były błędem. Nie chciałam przepraszać, ale kierownictwo zmusiło mnie do tego, powiedziałam im „to jest moja droga”, ale w końcu się poddałam, to był mój błąd[21].
Filmografia
| Rok
|
Tytuł
|
Rola
|
Stacja telewizyjna
|
Typ roli
|
| 2003
|
Hotman
|
Satsuki Akikawa
|
TBS
|
|
| Hitonatsu no Papa e
|
Satsuki
|
TBS
|
|
| NorthPoint Friends
|
Mami Iwasa
|
UHB
|
|
| 2004
|
Sakura Saku made
|
Naoko Hayashi
|
MBS
|
|
| Fuyuzora ni Tsuki wa Kagayaku
|
Misa Takano
|
CX
|
|
| Cheers: Tenko e no Oenka
|
Yukari Akikawa
|
NTV
|
|
| Mumei
|
|
TBS
|
|
| 2005
|
Aikurushii
|
Honoka Kizaki
|
TBS
|
|
| 1 Litre no Namida
|
Aya Ikeuchi
|
CX
|
Główna
|
| The Winds of God
|
Misaki Ohara
|
EX
|
|
| 2006
|
Tenshi no Hashigo
|
Natsuki Saito
|
CX
|
|
| Taiyō no Uta
|
Kaoru Amane
|
TBS
|
Główna
|
| 2012
|
L et M: Watashi ga Anata o Ai suru Riyu
|
Eru and Emu
|
BeeTV
|
Główna
|
| Akujo ni Tsuite
|
Tomikoji Kimiko/Suzuki Kimiko
|
TBS
|
Główna
|
| 2013
|
Tokeiya no Musume
|
Ryo Miyahara
|
TBS
|
Główna
|
| 2014
|
First Class
|
Chinami Yoshinari
|
CX
|
Główna
|
| First Class 2
|
Chinami Yoshinari
|
CX
|
Główna
|
| 2015
|
Yōkoso, Wagaya e
|
Asuka Kandori
|
CX
|
|
| 2016
|
Ōoku
|
Omiyo and Ume
|
CX
|
Główna
|
| Moumoku no Yoshinori-sensei: Hikari wo Ushinatte Kokoro ga Mieta
|
Mayumi Arai
|
NTV
|
|
| 2017
|
Haha ni Naru
|
Yui Kashiwazaki
|
NTV
|
Główna
|
| 2018
|
The Vultures
|
Takako Matsudaira
|
EX
|
|
| 2019
|
Shiroi Kyotō
|
Keiko Hanamori
|
EX
|
|
Filmy
| Rok
|
Tytuł
|
Rola
|
| 2004
|
Mondai no nai Watashitachi
|
Maki Shintani
|
| 2005
|
Kiedyś zwyciężymy
|
Lee Kyung-ja
|
| Ashurajō no Hitomi
|
Yachi
|
| Shinobi
|
Hotarubi
|
| 2006
|
Mamiya Kyodai
|
Naomi Honma
|
| Sugar & Spice
|
Noriko Watanabe
|
| Ghost Train
|
Nana
|
| The Angel’s Egg
|
Natsuki Saito
|
| Tegami
|
Yumiko Iraishi
|
| 2007
|
Closed Note
|
Kae Horii
|
| 2012
|
Helter Skelter
|
Ririko
|
| 2015
|
Shinjuku Swan
|
Ageha
|
| 2018
|
Impossibility Defense
|
Tada
|
| Neko wa Daku Mono
|
Saori
|
| Taberu Onna
|
Keiko Komugita
|
| Okuotoko
|
Towako Yasuda
|
| 2019
|
No Longer Human
|
Shizuko Ōta
|
Nagrody i nominacje
Dyskografia
Single
- Taiyou no Uta (Kaoru Amane) (30.08.2006)
- FREE (04.07.2007)
- Destination Nowhere (28.11.2007)
Teledyski
- Kaoru Amane - Taiyo no Uta (タイヨウのウタ) (2006)
- Erika - Free (2007)
- Erika - Fantasy (2007)
- Erika - Destination Nowhere (2007)
Przypisy
Linki zewnętrzne
