Enfleda, królowa, również Enfleda z Deiry, staroang. Eanflæd, również Enflaeda (ur. 19 kwietnia 626 w Deirze, zm. 11 grudnia 704 w Whitby) – benedyktyńska ksieni, święta Kościoła katolickiego.
Była córką króla Nortumbrii Edwina i Etelburgi (córki króla Kentu Ethelberta). Po śmierci ojca w została wywieziona przez biskupa Paulina do hrabstwa Kentu[1]. Około 642 wyszła za mąż za króla Bernicji Oswego. W 644 Oswy przyjął zwyczaje rzymskie, co zaakceptowała[1]. Po śmierci Oswiu w 670 Enfleda wstąpiła do benedyktyńskiego opactwa Whitby założonego przez św. Hildę, w którym ksienią była jej córka Aelfflaeda (Ælfflæd; + 714)[1]. Przebywała tam do śmierci.
Jej wspomnienie liturgiczne w Kościele katolickim obchodzone jest 24 listopada[2].
Zobacz też
Przypisy
Bibliografia