Ukończył szkołę powszechną w Tuřanach, następnie szkolił się na ślusarza[1]. 27 grudnia 1939 roku opuścił dom i przez Słowację udał się do Budapesztu, gdzie został jednak aresztowany i deportowany na Słowację. Po kilku kolejnych próbach udało mu się dotrzeć do francuskiego konsulatu w Budapeszcie, następnie trafił do Jugosławii, a później przez Grecję i Turcję dotarł do Bejrutu. Na pokładzie statku Compiegne dopłynął następnie do Marsylii[1].
W składzie 1., a następnie 2. czechosłowackiego pułku piechoty brał udział w kampanii francuskiej. Na przełomie czerwca i lipca 1940 roku został ewakuowany do Wielkiej Brytanii na pokładzie egipskiego statku Rod-el-Farag[1]. 21 września 1940 roku został przyjęty do Royal Air Force, gdzie został mechanikiem. Od kwietnia 1941 roku do października 1942 roku służył jako mechanik w czechosłowackim dywizjonie 312. W październiku 1942 roku rozpoczął szkolenie na pilota. Pierwszy lot wykonał 12 lipca 1943 roku w Calgary[1]. Kurs pilotażu ukończył 28 stycznia 1944 roku[1].
20 października 1944 roku został przydzielony do dywizjonu 310, a swój pierwszy lot bojowy wykonał 8 dni później. Podczas służby w RAF wykonał 26 lotów bojowych. 13 sierpnia 1945 roku wylądował na lotnisku Praga-Ruzyně, następnie służył w czechosłowackich siłach powietrznych[1]. 2 marca 1946 roku opuścił wojsko i podjął pracę jako mechanik samochodowy. Następnie pracował w przedsiębiorstwie Mototechna, a jeszcze później jako tokarz w Instytucie Badawczym Czechosłowackiej Akademii Nauk w Brnie[1]. W latach 1983–1988 pracował w firmie Drukov, w 1988 roku przeszedł na emeryturę[2].
W 1990 roku został awansowany na stopień kapitana, a w 1993 roku na pułkownika[2][1]. W 1996 roku spotkał się z królową Elżbietą II podczas jej wizyty w Brnie[3]. W 2014 roku prezydent Miloš Zeman mianował go na stopień generała brygady, a w 2019 roku na stopień generała armii[1][4]. Po śmierci Kurta Taussiga w 2019 roku został ostatnim żyjącym czechosłowackim pilotem Royal Air Force[5]. W październiku 2019 roku został hospitalizowany z powodu problemów z sercem[6].
W 1951 roku ożenił się z Evą Svobodovą[1]. Był aktywnym działaczem kombatanckim i społecznym w Brnie[7]. Zmarł 25 marca 2023 roku w wieku 100 lat[8][3].
