Elżbieta Jancewicz
Państwo działania
|
Polska
|
doktor habilitowany nauk rolniczych
|
Specjalność: ekologia lasu, zoologia leśna
|
Alma Mater
|
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
|
Doktorat
|
25 czerwca 2002 – leśnictwo Wydział Leśny Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie[1]
|
Habilitacja
|
29 października 2019 – nauki leśne Wydział Leśny Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie[1]
|
|
Uczelnia
|
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
|
Okres zatrudn.
|
od 2002
|
Elżbieta Jancewicz – polska leśnik, doktor habilitowany nauk rolniczych, profesor w Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie[2], specjalistka od ekologii leśnej oraz zoologii leśnej[1].
Kariera naukowa
W 1995 roku na Wydziale Leśnym Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie uzyskała tytuł magistra inżyniera. W 2002 roku na tym samym wydziale, uzyskała stopień doktora nauk rolniczych w zakresie leśnictwa na podstawie rozprawy pt. Użytkowanie przestrzeni przez nornika północnego Microtus oeconomus (Pallas 1776) na turzycowisku w Białowieskim Parku Narodowym[3][1], której promotorem była Joanna Gliwicz[4]. W 2002 roku została zatrudniona na tejże uczelni, a w 2019 roku uzyskała na jej Wydziale Leśnym stopień doktora habilitowanego nauk rolniczych w dyscyplinie nauk leśnych na podstawie pracy pt. Znaczenie polan śródleśnych dla utrzymania różnorodności gatunkowej małych ssaków w Puszczy Białowieskiej[3][1].
Przypisy
Identyfikatory zewnętrzne: