Ed Litzenberger

Ed Litzenberger
Ilustracja
Ed Litzenberger w latach 50.
Pełne imię i nazwisko

Edward Charles John Litzenberger

Data i miejsce urodzenia

15 lipca 1932
Neudorf

Data i miejsce śmierci

1 listopada 2010
Etobicoke

Obywatelstwo

Kanada

Wzrost

180 cm

Pozycja

napastnik (center lub prawoskrzydłowy)

Uchwyt

prawy

Kariera juniorska
Lata Klub
1949–1952 Regina Pats
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole
1952–1954 Montreal Canadiens 34 (8)
1952–1954 Montreal Royals 153 (69)
1954–1961 Chicago Blackhawks 458 (149)
1961–1962 Detroit Red Wings 32 (8)
1962–1963 Toronto Maple Leafs 114 (16)
1963–1964 → Rochester Americans 35 (16)
1964 Toronto Maple Leafs 20 (2)
1964–1965 Rochester Americans 82 (26)
1965 Victoria Maple Leafs 23 (7)
1965–1966 Rochester Americans 59 (8)
W sumie: 1010 (309)

Edward Charles John "Eddie" Litzenberger (ur. 15 lipca 1932 w Neudorf, zm. 1 listopada 2010 w Etobicoke) – kanadyjski hokeista grający na pozycji napastnika (centra lub prawoskrzydłowego).

Jeden z najbardziej utytułowanych hokeistów w historii hokeja na lodzie. Reprezentował barwy: Regina Pats, Montreal Canadiens, Montreal Royals, Chicago Blackhawks (zdobywca Pucharu Stanleya), Detroit Red Wings, Toronto Maple Leafs (trzykrotny zdobywca Pucharu Stanleya), trzykrotnie Rochester Americans (dwukrotny zdobywca Pucharu Caldera) oraz Victorii Maple Leafs. Jest wraz z wieloletnim klubowym kolegą, Alem Arbourem, jednym z 11 zawodników, którzy zdobyli dwukrotnie z rzędu Puchar Stanleya z dwoma różnymi klubami[1]. W czasie gry w Chicago Blackhawks, klub zmagał się z problemami organizacyjnymi i finansowymi, walcząc tym samym o przetrwanie[2]. Jest pierwszym zawodnikiem w Ameryce Północnej, który 6-krotnie z rzędu wygrał profesjonalne rozgrywki ligowe hokeja na lodzie: czterokrotnie Puchar Stanleya (1961, 1962, 1963, 1964) oraz dwukrotnie Puchar Caldera (1965, 1966).

Był także nagradzany indywidualnie: zdobywca Calder Memorial Trophy[3], 6-krotny uczestnik Meczu Gwiazd NHL, król strzelców fazy zasadniczej i play-off WCJHL, Debiutant QMHL, dwukrotnie wybrany do Drużyny Dublerów QMHL/QHL, Drużyna Dublerów NHL.

Kariera

Ed Litzenberger w barwach Toronto Maple Leafs.

Ed Litzenberger karierę sportową rozpoczął w 1949 roku w występującym w lidze WCJHL Regina Pats, w którym grał do 1952 roku (w sezonie 1950/1951 w 44 golami w 40 meczach był najlepszym strzelcem w fazie zasadniczej oraz z 14 golami w 12 meczach najlepszym strzelcem fazy play-off). W latach 1952–1954 występował w dwóch klubach z Montrealu: Montreal Canadiens, w barwach którego zadebiutował w lidze NHL oraz w występującym w lidze QMHL/QHL Montreal Royals (Debiutant QMHL w sezonie 1952/1953, dwukrotnie wybierany do Drużyny Dublerów QMHL/QHL (1953, 1954)).

Po świetnym początku sezonu 1954/1955 w barwach Montreal Canadiens, zwrócił na siebie uwagę działaczy Chicago Blackhawks, z którymi wkrótce podpisał kontrakt. W barwach drużyny Czarnych Jastrzębi zdobył 40 punktów (16 goli, 24 asysty) w 44 meczach oraz spędził 28 minut na ławce kar w fazie zasadniczej, zadebiutował w Meczu Gwiazd NHL, jednak nie udało mu się awansować do fazy play-off, pomimo tego został nagrodzony Calder Memorial Trophy – nagrodą dla najlepszego debiutanta w lidze NHL. W 1958 roku, po czterech w sezonach w klubie, w których aż w dwóch (1956/1957, 1957/1958), po dwóch Meczach Gwiazd NHL (1957, 1958), wybraniu do Drużyny Dublerów NHL w sezonie 1956/1957[2], został wybrany kapitanem drużyny Czarnych Jastrzębi (wystąpił w Meczu Gwiazd NHL 1959), do której wkrótce przybyli przyszli członkowie Hockey Hall of Fame: Bobby Hull, Glenn Hall, Stan Mikita, Pierre Pilote, z którymi Litzenberger z znacznym stopniu przyczynił się do zdobyciu przez Chicago Blackhawks pierwszego od sezonu 1960/1961 Pucharu Stanleya.

Po tym sukcesie, Litzenberger został zawodnikiem Detroit Red Wings, jednak w połowie sezonu 1961/1962 przeniósł się do Toronto Maple Leafs, w którym dwukrotnie występował w latach 1962–1964 (krótkie wypożyczenie do występującego w lidze AHL Rochester Americans w sezonie 1963/1964) oraz w barwach którego dwukrotnie wystąpił w Meczu Gwiazd NHL (1962, 1963) oraz trzykrotnie zdobył Puchar Stanleya (1962, 1963, 1964).

Następnie wrócił do Rochester Americans (krótkie wypożyczenie do występującego w lidze WHL Victorii Maple Leafs w sezonie 1965/1966), z którym dwukrotnie zdobył Puchar Caldera (1965, 1966), a po sezonie 1965/1966 zakończył karierę sportową.

Łącznie w lidze WCJHL, w fazie zasadniczej rozegrał 121 meczów, w których zdobył 194 punkty (111 goli, 83 asysty) oraz spędził 114 minut na ławce kar, natomiast w fazie play-off rozegrał 29 meczów, w których zdobył 58 punktów (25 goli, 33 asysty) oraz spędził 18 minut na ławce kar, w Memorial Cup rozegrał 45 meczów, w których zdobył 70 punktów (38 goli, 32 asysty) oraz spędził 28 minut na ławce kar, w lidze NHL, w fazie zasadniczej rozegrał 618 meczów, w których zdobył 416 punktów (178 goli, 238 asyst) oraz spędził 283 minuty na ławce kar, natomiast w fazie play-off rozegrał 40 meczów, w których zdobył 18 punktów (5 goli, 13 asysty) oraz spędził 34 minuty na ławce kar, w lidze QMHL/QHL, w fazie zasadniczej rozegrał 126 meczów, w których zdobył 120 punktów (57 goli, 63 asysty) oraz spędził 86 minut na ławce kar, natomiast w fazie play-off rozegrał 27 meczów, w których zdobył 21 punktów (12 goli, 9 asyst) oraz spędził 21 minut na ławce kar, w lidze AHL, w fazie zasadniczej rozegrał 152 mecze, w których zdobył 137 punktów (47 goli, 90 asyst) oraz spędził 70 minut na ławce kar, natomiast w fazie play-off rozegrał 24 mecze, w których zdobył 12 punktów (3 gole, 9 asyst) oraz spędził 16 minut na ławce kar, w lidze WHL, w fazie zasadniczej rozegrał 23 mecze, w których zdobył 24 punkty (7 goli, 17 asyst) oraz spędził 26 minut na ławce kar.

Statystyki

Klubowe

Sezon Klub Liga Sezon zasadniczy Faza play-off
M G A Pkt Min M G A Pkt Min
1949/1950 Kanada Regina Pats WCJHL 40 25 19 44 16 9 11 4 15 4
1949/1950 Kanada Regina Pats M-Cup — — — — — 14 12 10 22 2
1950/1951 Kanada Regina Pats WCJHL 40 44 35 79 23 12 14 16 30 6
1950/1951 Kanada Regina Pats M-Cup — — — — — 17 12 10 22 14
1951/1952 Kanada Regina Pats WCJHL 41 42 29 71 75 8 8 5 13 8
1951/1952 Kanada Regina Pats M-Cup — — — — — 14 14 12 26 12
1952/1953 Kanada Montreal Canadiens NHL 2 1 0 1 2 — — — — —
1952/1953 Kanada Montreal Royals QMHL 59 26 24 50 42 16 8 4 12 15
1953/1954 Kanada Montreal Canadiens NHL 3 0 0 0 0 — — — — —
1953/1954 Kanada Montreal Royals QHL 67 31 39 70 44 11 4 5 9 6
1954/1955 Kanada Montreal Canadiens NHL 29 7 4 11 12 — — — — —
1954/1955 Stany Zjednoczone Chicago Blackhawks NHL 44 16 24 40 28 — — — — —
1955/1956 Stany Zjednoczone Chicago Blackhawks NHL 70 10 29 39 36 — — — — —
1956/1957 Stany Zjednoczone Chicago Blackhawks NHL 70 32 32 64 48 — — — — —
1957/1958 Stany Zjednoczone Chicago Blackhawks NHL 70 32 30 62 63 — — — — —
1958/1959 Stany Zjednoczone Chicago Blackhawks NHL 70 33 44 77 37 6 3 5 8 8
1959/1960 Stany Zjednoczone Chicago Blackhawks NHL 52 12 18 30 15 4 0 1 1 4
1960/1961 Stany Zjednoczone Chicago Blackhawks NHL 62 10 22 32 14 10 1 3 4 2
1961/1962 Stany Zjednoczone Detroit Red Wings NHL 32 8 12 20 4 — — — — —
1961/1962 Kanada Toronto Maple Leafs NHL 37 10 10 20 14 10 0 2 2 4
1962/1963 Kanada Toronto Maple Leafs NHL 58 5 13 18 10 9 1 2 3 6
1963/1964 Stany Zjednoczone Rochester Americans AHL 33 15 14 29 26 2 1 1 2 2
1963/1964 Kanada Toronto Maple Leafs NHL 19 2 0 2 0 1 0 0 0 10
1964/1965 Stany Zjednoczone Rochester Americans AHL 72 25 61 86 34 10 1 3 4 6
1965/1966 Kanada Victoria Maple Leafs WHL 23 7 17 24 26 — — — — —
1965/1966 Stany Zjednoczone Rochester Americans AHL 47 7 15 22 10 12 1 5 6 8
Łącznie w WCJHL 121 111 83 194 114 29 33 25 58 18
Łącznie w M-Cup — — — — — 45 38 32 70 28
Łącznie w NHL 618 178 238 416 283 40 5 13 18 34
Łącznie w QMHL/QHL 126 57 63 120 86 27 12 9 21 21
Łącznie w AHL 152 47 90 137 70 24 3 9 12 16
Łącznie w WHL 23 7 17 24 26 — — — — —

Sukcesy

Zawodnicze

Chicago Blackhawks
Toronto Maple Leafs
Rochester Americans

Indywidualne

Życie prywatne

Ed Litzenberger ostatnie lata swojego życia spędził w Etobicoke w prowincji Ontario, gdzie zmarł 1 listopada 2010 roku.

Przypisy

  1. ↑ 2015 Stanley Cup Playoffs. nhl.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-05-16)]. (ang.)
  2. ↑ a b Stan Fischler, Shirley Fischler: Who's Who in Hockey. Kansas City: Andrews McMeel Publishing, 2003, s. 249.
  3. ↑ NHL Calder Memorial Trophy Winners [data dostępu: 2021-06-30] (ang.)

Linki zewnętrzne

Strategi Solo vs Squad di Free Fire: Cara Menang Mudah!