Dąb błotny (Quercus palustris Münchh.) – gatunekdrzewa liściastego z rodziny bukowatych występujący naturalnie w północno-wschodniej i centralnej części Ameryki Północnej. W Europie spotykany w parkach i ogrodach.
Morfologia
Pokrój
Jest to drzewo wolnorosnące. Posiada owalny pokrój. Dorasta do 20 m wysokości[4]. Korona u młodszych okazów dość smukła, u starszych wąska i lekko sklepiona.
W dolnej części prawie zawsze bez gałęzi, dopiero w górnej części rozgałęzia się dość gęsto i regularnie. Kora początkowo gładka, jasnoszara, później ciemniejsza z wyraźnym deseniem smugowym, na starszych drzewach z gładkimi bruzdami.
Mocno wkrojone, do ćwiartki powierzchni liścia. Cechą odróżniającą, oprócz kształtu, są charakterystyczne kępki włosków u zbiegu głównych nerwów od spodu liścia. Jesienią przebarwiają się na intensywny, czerwony kolor. 8-17 cm długości i prawie tak samo szerokie.
↑Michael A.M.A.RuggieroMichael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20](ang.).
