Dwór powstał w pierwszej połowie XVIII wieku, kiedy właścicielami bełchatowskich dóbr była rodzina Rychłowskich, herbuNałęcz. Dwór został rozbudowany przez następnych właścicieli, ród Kaczkowskich herbu Świnka. Projektantem najprawdopodobniej był włoskiarchitekt biskupa płockiego, Lodovico Coci. W 1867 roku miała miejsce licytacja całego majątku Kaczkowskich. Kolejni jego właściciele to Reinhold Spiller i Ernest Ludendorf. W 1887 nieruchomość od Ernesta Ludendorfa kupił Henryk Hellwig – Bawarczyk z pochodzenia. W posiadaniu rodziny Hellwigów dwór znajdował się do końca II wojny światowej. Następnie dwór wszedł w posiadanie rodziny Olszewskich.
Zachowało się wiele pierwotnych elementów dworu: więźba dachowa, elementy drzwi i okien z taflami szklanymi, kominek i wzorzysta mozaika parkietowa. W środku dworku znajduje się również Pokój Kominkowy z odrestaurowanym XIX-wiecznym kominkiem z piaskowca, renesansowy stolik pod samowar z kamiennym blatem oraz zabytkowy kufer podróżny z mosiężnymi okuciami. Nad kominkiem znajduje się „Portret Alberta Hellwiga”, namalowany przez Stanisławę Pytaszową. Albert Hellwig był jednym ze współzałożycieli Ochotniczej Straży Pożarnej w Bełchatowie (założono ją w 1901 roku).
Wokół dworu zachowały się resztki parku z XVIII wieku, który został przekształcony w pierwszej połowy XIX wieku. Po II wojnie światowej park razem z dworkiem został zaniedbany. Do 1987 roku opiekowała się nim rodzina Olszewskich. Po śmierci Wacława Olszewskiego – juniora budynek został odkupiony przez Urząd miasta w Bełchatowie. Swój pełny blask odzyskał po remoncie zakończonym w 1998 roku.
W parku znajduje się również mogiła małżeństwa Hellwigów, które w 1920 walczyło ochotniczo na wojnie z bolszewikami. Stefan Hellwig, syn Alberta (ur. 1887), służył jako szeregowiec w 7. kompanii 2 Pułku Piechoty Legionów, natomiast Aniela Maria „Nelly” Hellwigowa z Piętków (ur. 1895) jako sanitariuszka w szpitalu polowym nr 1013[2]. Stefan poległ 2 września 1920 w Trzeszczanach pod Hrubieszowem[2]. 20 września 1920, po przewiezieniu ciała męża do Warszawy, „Nelly” popełniła samobójstwo[2]. Małżonkowie zostali pochowani w „Świątyni dumania”, dawnym miejscu spotkań kochanków. Każdego roku 15 sierpnia w rocznicę Bitwy Warszawskiej władze miasta oraz mieszkańcy składają na grobie znicze oraz kwiaty w czasie obchodów Święta Wojska Polskiego.
Stefan Hellwig za działalność niepodległościową w szeregach POW[2] został pośmiertnie (2 sierpnia 1931) odznaczony Medalem Niepodległości[3]. Został również patronem ulicy, przy której znajduje się dwór. Współcześnie mieści się tu Muzeum Regionalne, w którym można zapoznać się z historią miasta i regionu oraz obejrzeć wystawy twórców kultury.
Ścieżka geologiczna
W październiku 2005 roku w parku przy dworze Olszewskich powstała tzw. „ścieżka geologiczna”. Kopalnia Węgla Brunatnego Bełchatów dostarczyła do parku fragmenty skał:
Wapień skalisty z bułami krzemiennymi z wychodni na zboczu południowym Rowu Kleszczowa. Głębokość występowania skały: 68 metrów. Okres pochodzenia: jura górna. Wiek skały: około 150 mln lat.
Piaskowiec kwarcytowy powstały w wyniku lokalnej sylifikacji piasków kwarcowych. Głębokość występowania skały: 143 m; Okres pochodzenia: miocen. Forma: spąg kompleksu ilasto-piaszczystego. Wiek skały: około 10 mln lat.
Fragmenty skrzemieniałych pni drzew mioceńskich przetransportowane przez rzekę i zgromadzone na złożu wtórnym wśród piasków. Głębokość występowania skały: 53 m. Okres pochodzenia: pliocen. Forma: kompleks ilasto-piaszczysty. Wiek skały: około 4 mln lat.
Węgiel brunatny ksylitowo-ziemisty z pokładu głównego. Głębokość występowania skały: 207 m. Okres pochodzenia: miocen. Forma: kompleks węglowy. Wiek skały: około 20 mln lat,
.JPG)
.JPG)
.JPG)
