Dolina Jagnięca (Tatry Bielskie)

Widok ze Zdziaru

Dolina Jagnięca (niem. Lämmergrund, słow. Jahňacia dolina, węg. Bárány-völgy^[1]) – jedno z górnych pięter Doliny pod Koszary w słowackich Tatrach Bielskich^[2]. Nazwa ta funkcjonuje głównie w polskiej tatrologii, Słowacy dla całej doliny używają jednej nazwy – Dolina pod Košiare^[3][4].

Wschodnie ograniczenie Doliny Jagnięcej tworzy północna grań Bujkaczego Wierchu, która biegnie poprzez Ozielec do Tokarni^[3]. Zbocza zachodnie tworzy Jagnięcy Grzbiet zakończony Rakuską Turnią. Dolina Jagnięca jest najdłuższym odgałęzieniem Doliny pod Koszary. Ma kamienisto-lawinołomowy wylot przy polanie Wyżnia Kobylarka. Dolną część doliny porasta Piękny Las (Pekný les). Jest to prawdziwy matecznik leśny i nazwa trafnie oddaje jego charakter. Wyżej, już w piętrze kosodrzewiny, znajduje się niewielka polanka. Dnem dolnej części doliny spływa niewielki potok będący jednym ze źródłowych cieków Tokarskiego Potoku. Na wysokości około 1320 m znajduje się w jego korycie wodospad o wysokości około 20 m^[3].

Przypisy

1. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych. Tatry Bielskie [online] [dostęp 2020-02-01] .
2. Tatry Wysokie i Tatry Bielskie słowackie i polskie. Mapa turystyczna 1:25 000, Warszawa: Wydawnictwo Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, 2006, ISBN 83-87873-26-8
3. Władysław Cywiński, Tatry Bielskie, część wschodnia. Przewodnik szczegółowy, tom 5, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 1997, ISBN 83-7104-011-3
4. Turystyczna mapa Słowacji [online] [dostęp 2020-01-29] .strona główna serwisu