Dolina gejzerów to właściwie wąwóz długości 8 km, szerokości do 4 km i głębokości do 400 m, w którym płynie rzeka Giejziernaja. Na długości 6 km od ujścia rzeki do Morza Beringa znajduje się ponad 40 gejzerów, 50 źródeł termalnych, wodospady, a także gorące jeziora, kotły błotne i wulkany błotne[3].
Na zboczach wąwozu występuje roślinność górska i tundrowa. Dominującą pozycję zajmują olchy oraz brzozy. Występuje tu 15 rzadkich gatunków fauny[4].
W 2007 roku po zejściu potężnej lawiny błotnej kilka źródeł geotermalnych zostało zalanych i zasypanych skałami. Obecnie większość z nich odzyskała swoją aktywność[4].
Zwiedzanie
Dolina jest trudno dostępna. Została odkryta dopiero w 1941 roku. Praktycznie dostać się można do niej tylko śmigłowcem. Wycieczki organizowane są od początku lat 90. XX wieku. Dolinę odwiedza rocznie kilka tysięcy osób[5]. Największym zagrożeniem dla turystów są niedźwiedzie brunatne, których w samym rezerwacie kronockim jest ponad 800[6].
W plebiscycie zorganizowanym w 2008 roku dolina została uznana za jeden z 7 cudów Rosji[7].
Przypisy
↑KSNG Nazwy geograficzne [online], ksng.gugik.gov.pl [dostęp 2018-04-17] [zarchiwizowane z adresu 2018-04-28].strona główna serwisu