Denis Gaultier, także Gautier, Gaulthier[1]; Jeune Gaultier, Gaultier Le Jeune, Gaultier de Paris[2] (ur. 1603 (?) przypuszczalnie w Marsylii, zm. koniec stycznia 1672 w Paryżu[3]) – francuski kompozytor i lutnista.
Życiorys
Był kuzynem Ennemonda Gaultiera[1][3][4], z którym często był mylony[2][4]. Przypuszczalnie był uczniem Charlesa Racqueta(inne języki)[2][3][4]. Działał w Paryżu[2]. Nie piastował żadnych funkcji dworskich[4].
Tworzył utwory na lutnię, głównie tańce. Jest autorem zbioru La rhétorique des Dieux (Paryż, ok. 1652), w którym kompozycje ułożone są wedle 12 skal, od doryckiej do hypojońskiej[2][4]. Ponadto był autorem zbiorów Pièces de luth sur trois differens modes nouveaux (Paryż, ok. 1670) i Livre de tablature des pièces de Mr. Gaultier Sr. de Neve et de Mr. Gaultier son cousin (Paryż, ok. 1672)[1][3][4]. Utwory Gaultiera były później transkrybowane na klawesyn, wywarły wpływ na twórczość kompozytorów z kręgu klawesynistów francuskich[1][3].
Przypisy
Linki zewnętrzne