Delta Draconis
δ Dra
|
Położenie w gwiazdozbiorze
|
Dane obserwacyjne (J2000)
|
Gwiazdozbiór
|
Smok
|
Rektascensja
|
19h 12m 33,302s[1]
|
Deklinacja
|
+67° 39′ 41,55″[1]
|
Paralaksa (π)
|
0,03348 ± 0,00010″[1]
|
Odległość
|
97,42 ± 0,29 ly 29,869 ± 0,089 pc
|
Wielkość obserwowana
|
3,07m[1]
|
Ruch własny (RA)
|
95,74 ± 0,10 mas/rok[1]
|
Ruch własny (DEC)
|
91,92 ± 0,11 mas/rok[1]
|
Prędkość radialna
|
24,71 ± 0,16 km/s[1]
|
Charakterystyka fizyczna
|
Rodzaj gwiazdy
|
olbrzym
|
Typ widmowy
|
G9 III[1]
|
Masa
|
~2,5 M☉[2]
|
Promień
|
11 R☉[2]
|
Jasność
|
63 L☉[2]
|
Wiek
|
700 mln lat[2]
|
Temperatura
|
4830 K[2]
|
Alternatywne oznaczenia
|
|
Delta Draconis (Altais, δ Dra) – gwiazda w gwiazdozbiorze Smoka, odległa od Słońca o około 97 lat świetlnych.
Nazwa
Słowo Altais (al Tāis) oznacza w języku arabskim „koza”[3], jednak tradycyjna nazwa tej gwiazdy ma inne pochodzenie[2]. Powstała ona ze zdeformowanego arabskiego słowa oznaczającego węża (al Tinnīn) i określającego cały gwiazdozbiór. Inna nazwa gwiazdy, Nodus Secundus, oznacza „drugi węzeł” ciała Smoka[2]. Międzynarodowa Unia Astronomiczna zatwierdziła użycie nazwy Altais dla określenia tej gwiazdy[4].
Charakterystyka
Delta Draconis jest żółtym olbrzymem należącym do typu widmowego G9. Jest 63 razy jaśniejsza niż Słońce i ma 11 razy większą średnicę, temperatura jej fotosfery to 4830 K. Ma około 700 milionów lat, w jej jądrze zachodzą reakcje syntezy helu w węgiel i tlen. Po zakończeniu syntezy helu gwiazda pojaśnieje, a w końcu odrzuci otoczkę, pozostawiając odsłonięte jądro – białego karła o średniej masie[2].
Jest to gwiazda okołobiegunowa, widoczna cały rok dla obserwatorów na północ od Zwrotnika Raka. Ma obserwowaną wielkość gwiazdową 3,07m i w pobliżu bieguna niebieskiego ustępuje jasnością tylko gwiazdom Polaris, Pherkad i Kochab z konstelacji Małej Niedźwiedzicy[2].
Nie ma pewności, czy Altais jest gwiazdą pojedynczą czy też podwójną[2]. W odległości 82 sekund kątowych od niej znajduje się inna gwiazda o wielkości 12,58m[5], która może przypadkowo sąsiadować na niebie z Delta Draconis lub stanowić powiązany grawitacyjnie układ[2]. W tym drugim przypadku gwiazdy dzieliłoby w przestrzeni 2500 au, a jeden obieg wspólnego środka masy zajmowałby co najmniej 75 000 lat. Słabsza gwiazda jest najprawdopodobniej czerwonym karłem typu widmowego M1[2].
Zobacz też
Przypisy