Delta Boötis

Delta Boötis A/B

δ Boo A/B
Położenie w gwiazdozbiorze
Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór	Wolarz
Rektascensja	15^h 15^m 30,163^s[1]
Deklinacja	+33° 18′ 53,39″[1]
Paralaksa (π)	0,02678 ± 0,00016″[1]
Odległość	121,79 ± 0,73 ly 37,34 ± 0,22 pc
Wielkość obserwowana	3,49[1] / 7,81^m[2]
Ruch własny (RA)	84,74 ± 0,10 mas/rok[1]
Ruch własny (DEC)	−111,58 ± 0,13 mas/rok[1]
Prędkość radialna	−12,2 ± 0,16 km/s[1]
Charakterystyka fizyczna
Typ widmowy	G8 IIIFe-1[1] / G0 Vv[2]
Masa	2,5 M☉[3] /?
Promień	11,2 / 0,87 R☉[3]
Jasność	59 / 0,8 L☉[3]
Temperatura	4840 K / 5900[3]
Alternatywne oznaczenia
Oznaczenie Flamsteeda: 49 Boo Bonner Durchmusterung: BD+40 2840 Cordoba Durchmusterung: CD J15153015+3318537 Fundamentalny katalog gwiazd: FK5 563 Boss General Catalogue: GC 20523 Katalog Henry’ego Drapera: HD 135722 Katalog Hipparcosa: HIP 74666 Katalog jasnych gwiazd: HR 5681 SAO Star Catalog: SAO 64589

Delta Boötis (δ Boo) – gwiazda podwójna w gwiazdozbiorze Wolarza. Znajduje się około 122 lata świetlne od Słońca.

Nazwa

Gwiazda ta nie ma tradycyjnej nazwy własnej^[4], choć w astrologii jest znana pod nazwą Princeps (z łac. „Książę”)^[5]. Dla Chińczyków był to jeden z „siedmiu książąt” – chiń. 七公; pinyin Qī gōng^[4].

Charakterystyka

Jaśniejszy składnik Delta Boötis to żółty olbrzym, należący do typu widmowego G8. Ma temperaturę 4840 K i jasność 59 razy większą niż jasność Słońca, promień 11,2 raza większy niż promień Słońca i masę 2,5 raza większą niż Słońce. Metaliczność tej gwiazdy jest niska, równa 40% słonecznej, ma ona także słabe linie absorpcyjne cyjanu^[3].

Olbrzymowi towarzyszy w ruchu w przestrzeni gwiazda podobna do Słońca, żółty karzeł Delta Boötis B o jasności 7,8^m, o temperaturze 5900 K, jasności równej 80% słonecznej i promieniu równym 87% promienia Słońca. Ma wysoką temperaturę jak na gwiazdę o tej jasności, może być w istocie podkarłem, co pasowałoby do niskiej metaliczności składnika A^[3]. Składniki dzieli 106,3 sekundy kątowej (pomiar z 2015 r.)^[6], a w przestrzeni co najmniej 3800 au^[3]. Okres obiegu to co najmniej 120 tysięcy lat^[3].

Delta Boötis A ma także słabszego optycznego towarzysza, składnik C o wielkości 14,3^m oddalony o 92,4″ (pomiar z 2013 r.)^[6].

Zobacz też

• lista gwiazd w gwiazdozbiorze Wolarza

Przypisy

1. Delta Boötis w bazie SIMBAD (ang.)
2. BD+33 2562 w bazie SIMBAD (ang.)
3. Jim Kaler: Delta Boötis. STARS. [dostęp 2017-10-03]. (ang.).
4. Richard Hinckley Allen: Star Names Their Lore and Meaning. Nowy Jork: Dover Publications Inc., 1963, s. 97. ISBN 0-486-21079-0. (ang.).
5. Vivian E. Robson: The Fixed Stars and Constellations in Astrology. S. Weiser, 1923, s. 112. ISBN 978-0-87728-232-7.
6. Mason et al.: WDS J15155+3319A. [w:] The Washington Double Star Catalog [on-line]. VizieR, 2014.