Dee Alexander
Dee Alexander podczas Jazzfestiwalu we Frankfurcie (2015)
|
| Imię i nazwisko
|
Deleatrice Alexander
|
| Data i miejsce urodzenia
|
2 grudnia 1955
Chicago
|
| Typ głosu
|
alt
|
| Gatunki
|
jazz
|
| Zawód
|
piosenkarka
|
| Wydawnictwo
|
BluJazz, EGEA-UJ
|
| Zespoły
|
Dee Alexander Quartet
Evolution Ensemble
|
|
|
| Strona internetowa
|
Dee Alexander, właściwie Deleatrice Alexander (ur. 2 grudnia 1955[1] w Chicago) – amerykańska piosenkarka jazzowa reprezentująca styl jazzu chicagowskiego.
Dzieciństwo
Deleatrice dorastała w zachodniej części Chicago. Jako dziecko uczyła się gry na fortepianie oraz śpiewu u Shedelle Farriar, a następnie u Phila Cohrana(inne języki) oraz w AACM School of Music. Wczesnymi wzorami do naśladowania w śpiewie byli dla niej Eddie Jefferson(inne języki), King Pleasure, Billie Holiday, a także Ella Fitzgerald i Sarah Vaughan, które wymienia jako swoje największe inspiracje muzyczne[2].
Kariera muzyczna
Swoją karierę muzyczną rozpoczynała śpiewając wokale wspierające w różnych grupach muzycznych, a następnie występowała jako solistka w klubach chicagowskich, takich jak Green Mill oraz Velvet Lounge. Występowała między innymi w serii koncertów Home Cooked Jazz w Parku Milenijnym w Chicago[3], a w 2013 uczestniczyła w Newport Jazz Festival[4]. 25 maja 2017 wystąpiła na festiwalu Made in Chicago w Poznaniu wraz z Grażyną Auguścik[5], a 6 marca 2020 wzięła udział w projekcie Alexander/McLean wraz z Johnem McLeanem podczas Chi Town Jazz Festival[6]. Wcześniej występowała także z The Metropolitan Jazz Octet[7].
Jest założycielką i główną wokalistką zespołów Dee Alexander Quartet i Evolution Ensemble[2].
Jest członkiem Association for the Advancement of Creative Musicians[4], a także gospodarzem audycji radiowej Sunday Jazz z Dee Alexander nadawanych w WDCB i WFMT[8].
Nagrody
W 2007 otrzymała tytuł Chicagoan of the Year in Jazz, a w 2008 wygrała nagrodę Chicago Jazz Entertainer podczas plebiscytu Chicago Music Awards[3].
Życie prywatne
Od 1990 jest pracownikiem administracyjnym Uniwersytetu Illinois w Chicago, początkowo pracując w College of Pharmacy (między innymi z prof. Normanem Farnsworthem), a następnie w Biurze Zastępcy Kanclerza ds. Badań[3].
Dyskografia
- Live at the Hothouse (2004)
- Wondrous Fascination (2007)
- Wild Is the Wind (2009)
- Sketches of Light (2012)
- Songs My Mother Loves (2015)
Przypisy
