PROFILBARU.COM

Dead Can Dance (1981–1998)
	Wykonawca kompilacji
	Dead Can Dance
Wydany	6 listopada 2001 (USA),; 19 listopada 2001 (UK)
Gatunek	world music, folk, rock
Długość	CD1: 1:16:18, CD2: 1:17:45, CD3: 1:11:23
Wydawnictwo	4AD
Producent	Brendan Perry, Lisa Gerrard, Mark Magidson (producent filmowy)
	Oceny
	Przejdź do sekcji „Odbiór”
	Album po albumie

Dead Can Dance (1981–1998) – album kompilacyjny zespołu Dead Can Dance, wydany jako box set (3CD+DVD) 6 listopada 2001 roku Stanach Zjednoczonych nakładem wytwórni 4AD i Rhino Records^[1] oraz 19 listopada w Wielkiej Brytanii nakładem 4AD^[2].

Album

4-płytowy box set Dead Can Dance 1981–1998 dokumentuje 17-letnią współpracę zespołu z wytwórnią 4AD. Na trzech płytach audio znalazły się kluczowe nagrania z 7 albumów studyjnych i EP-ki Garden of the Arcane Delights a także szereg wcześniej niewydanych występów. Wśród nich znajduje się kompletna sesja Johna Peela, zarejestrowana 19 listopada 1983 roku i nadana przez niego dziewięć dni później. Dwa z występów: „Labour of Love” i „Orion” – to wcześniej nie wydane utwory. Inne rzadkie nagrania radiowe to „Sloth” i „The Wind That Shakes the Barley” pochodzące z występu Perry’ego i Gerrard 10 sierpnia 1993 roku w programie KCRW Morning Becomes Eclectic. Trzy płyty audio uzupełniła dwuwarstwowa płyta DVD z 70-minutowym filmem dokumentalnym Marka Magdisona Toward the Within oraz promocyjne teledyski do utworów: „The Carnival Is Over”, „The Host of the Seraphim”, „Yulunga (Spirit Dance)”, „Frontier” i „The Protagonist”^[3].

Lista utworów

Zestaw utworów^[2]:

Disc 1:

1.	Frontier (Demo)	3:01

2.	Labour Of Love (Radio)	3:57

3.	Ocean (Radio)	3:39

4.	Orion (Radio)	3:29

5.	Threshold (Radio)	4:10

6.	Carnival Of Light (Radio)	3:19

7.	In Power We Entrust The Love Advocated	4:07

8.	De Profundis (Out Of The Depths Of Sorrow)	4:00

9.	Avatar	4:35

10.	Enigma Of The Absolute	4:15

11.	Summoning Of The Muse	4:58

12.	Anywhere Out Of The World	5:08

13.	Windfall	3:33

14.	Cantara	5:59

15.	In The Kingdom Of The Blind The One-Eyed Are Kings	4:12

16.	Bird	5:01

17.	The Protagonist	8:55

		1:16:18

Disc 2:

1.	Severance	3:23

2.	The Host Of Seraphim	6:19

3.	Song Of Sophia	1:28

4.	The Arrival & The Reunion	1:42

5.	Black Sun	4:58

6.	The Promised Womb	3:26

7.	Saltarello	2:37

8.	The Song Of The Sibyl	3:47

9.	Spirit	5:02

10.	Yulunga	6:56

11.	The Ubiquitous Mr. Lovegrove	4:35

12.	Sloth (Radio)	2:40

13.	Bylar	6:43

14.	The Carnival Is Over	5:45

15.	The Spider's Stratagem	6:42

16.	The Wind That Shakes The Barley (Radio)	2:32

17.	How Fortunate The Man With None	9:10

		1:17:45

Disc 3:

1.	I Can See Now	2:56

2.	American Dreaming	4:30

3.	Tristan	1:49

4.	Sanvean	3:47

5.	Rakim	5:39

6.	Gloridean	5:52

7.	Don't Fade Away	5:10

8.	Nierika	5:45

9.	Song Of The Nile	8:01

10.	Sambatiki	7:32

11.	Indus	9:25

12.	The Snake & The Moon (Edit)	4:14

13.	The Lotus Eaters	6:43

		1:11:23

DVD:

Toward the Within with additional videos

Odbiór

Opinie krytyków

Oceny łączne
Publikacja	Ocena
Album of the Year	85/100^[4]
Recenzje
Publikacja	Ocena
AllMusic	^[3]
The Guardian	^[5]
Prog Archives	4.62/5^[6]
RYM	4.23/5^[7]

Według Lindsaya Planera z AllMusic takie utwory jak: „The Song of the Seraphim”, „The Carnival Is Over”, „Sanvean”, „American Dreaming” i „The Ubiquitous Mr. Lovegrove” są świadectwem stylistyki zespołu, kumulującej w sobie wpływy od europejskiego folku poprzez muzykę średniowiecza i renesansu do współczesnego worldbeatu. „Zarówno dla zwykłego entuzjasty, nie chcącego inwestować w każdy album, jak i dla kolekcjonera dążącego do zdobycia całego zbioru płyt, dźwiękowy i wizualny przeglad zawarty na tym kompendium daleko wykracza poza A Passage in Time – jedyną dotychczasową kompilację zawierającą odkrywcze dokonania tego tragicznie niedocenionego zespołu” – ocenia recenzent^[3].

Zdaniem Johna Aizlewooda z dziennika The Guardian box set 1981-1998 „ukazuje australijski duet, który był nieustannie pretensjonalny, ale także pionierski, z ich filmowym, niemal ambientowym podejściem i odwagą w używaniu średniowiecznych instrumentów, takich jak altówka w porywającym 'The Arrival & The Reunion'”^[5].