DeSoto – dawny amerykański producent samochodów osobowych, z siedzibą w Highland Park, działający w latach 1928-1961. Należał do amerykańskiego koncernu Chrysler.
Historia
Marka DeSoto powstała z inicjatywy prezesa koncernu Chryslera w sierpniu 1928 roku jako bardziej luksusowa alternatywa dla marek Dodge i Plymouth w celu konkurowania m.in. z Buickiem czy Oldsmobile. Nazwa została zainspirowana hiszpańskim odkrywcą Hernando de Soto, którego wizerunek został utrwalony w logotypie firmy[1]. Produkowane były w Detroit[2].
Przez pierwszą dekadę istnienia DeSoto, która przypadła na okres przedwojenny, ofertę przedsiębiorstwa zasiliły głównie o wyższej klasy modele oparte na pokrewnych konstrukcjach firmy Dodge. W 1934 roku wypuszczono zaawansowany konstrukcyjnie własny model Airflow, który jednak nie zyskał popularności i udział marki w rynku amerykańskim spadł w tym roku poniżej 1%, jedyny raz przed wojną[3]. Okres II wojny światowej oznaczał przerwę w funkcjonowaniu amerykańskiego przemysłu motoryzacyjnego w celach komercyjnych począwszy od stycznia 1942 roku, także w przypadku DeSoto[4][5].
Po wojnie DeSoto wznowił produkcję samochodów w lutym 1946 roku[2]. Marka postrzegana była jako nieco tańsza i mniej prestiżowa odmiana samochodów Chryslera, budowana na tych samych podwoziach i z podobnymi nadwoziami[2]. Oferując zgodnie z amerykańską modą nieco zmienione co rok samochody, DeSoto wprowadzał całkiem nowe modele w 1949, 1953, 1955, 1957 (dwa ostatnie w ramach programu Chryslera Forward Look) i 1960 roku[6]. W 1952 roku w modelu Firedome zadebiutował silnik V8, obok jednostek sześciocylindrowych[7]. W 1957 roku wprowadzono także tańszy model Firesweep oparty na konstrukcji Dodge′a[8]. Główną konkurencją były samochody wyższego segmentu cenowego marek takich jak: Buick, Oldsmobile, Mercury, Hudson, Kaiser, Nash[9]. Jedynie na eksport pod marką DeSoto sprzedawano też modele najtańszego Plymoutha.
W 1946 roku DeSoto wyprodukował prawie 64 tysiące samochodów, zajmując 12. miejsce na amerykańskim rynku, z udziałem 2,9%[2]. Udział w rynku między 1% a 3% utrzymywał się w kolejnych latach, przy zwiększającej się produkcji. W 1948 roku obok fabryki w Detroit doszły zakłady w Los Angeles[10]. W 1950 roku produkcja sięgnęła maksimum: 133 850 samochodów (2,02% udziału w rynku)[9]. Jeszcze w 1957 roku produkcja wyniosła 133 685 samochodów, co dało marce 10. miejsce na rynku, jednakże od następnego roku sprzedaż znacząco spadła i w 1959 roku udział marki w rynku amerykańskim ponownie spadł poniżej 1% (45 724 samochody)[11]. W tym samym roku zbudowano dwumilionowy samochód marki[12]. W ramach restrukturyzacji, od 1959 roku produkcję przeniesiono z własnej fabryki na Warren Avenue w Detroit do fabryki Chryslera na Jefferson Avenue[13]. Połączono też dział projektowania DeSoto z Chryslerem i samochody DeSoto z 1960 roku minimalnie już tylko różniły się od Chryslera[3]. W tym roku z nowości technicznych wprowadzono nadwozia samonośne[3]. Sprzedaż jednak dalej spadała i koncern Chryslera podjął decyzję o likwidacji marki DeSoto i zakończeniu produkcji 30 listopada 1960 roku[14]. Ostatni model DeSoto z 1961 roku modelowego, wprowadzony w październiku 1960 roku, oferowany był po prostu pod tą marką bez dodatkowej nazwy przez nieco ponad miesiąc[15]. DeSoto został zastąpiony w koncernie przez najtańszy model Chryslera Newport, a z drugiej strony przez nowy najdroższy model Dodge′a Custom 880[16].
.jpg)
