Darbepoetyna alfa jest zmodyfikowaną w pięciu miejscach metodami inżynierii genetycznej ludzką erytropoetyną (L-asparagina w 30 pozycji, L-treonina w 32 pozycji, L-wanilina w 87 pozycji, L-asparagina w 88 pozycji, L-treonina w 90 pozycji)[1]. Modyfikacja cząsteczki, poprzez wprowadzenie dwóch dodatkowych reszt sjalowych, na bardziej glikozylowaną przedłuża okres półtrwania[1]. Mechanizm działania darbepoetyny alfa jest identyczny jak erytropoetyny, ponieważ wiąże się z tym samym receptorem[1]. U pacjentów z niewydolnością nerek jej pozytywny wpływ biologiczny jest związany z niedoborem erytropoetyny[1]. Natomiast u pacjentów z chorobą nowotworową problem polega zarówno na niedoborze erytropoetyny jak i zmniejszonej wrażliwości na endogenną erytropoetynę[1].
objawowa niedokrwistość u dorosłych pacjentów otrzymujących chemioterapię z powodu choroby nowotworowej (z wyjątkiem nowotworów złośliwych pochodzenia szpikowego)[2]
leczenie szpiczaka mnogiego w połączeniu z lenalidomidem i deksametazonem lub bortezomibem i deksametazonem u pacjentów po leczeniu co najmniej jednym schematem leczniczym[3]
leczenie szpiczaka mnogiego w monoterapii u pacjentów po leczeniu co najmniej trzema schematami leczniczymi w których skład wchodziły inhibitor proteasomów oraz lek immunomodulujący lub też po dwóch nawrotach po leczeniu inhibitorem proteasomów oraz lekiem immunomodulującym[3]
Darbepoetyna alfa znajduje się na wzorcowej liście podstawowych leków Światowej Organizacji Zdrowia (WHO Model Lists of Essential Medicines) (2019)[4].
Darbepoetyna alfa jest dopuszczona do obrotu w Polsce (2020)[5].
