Michaił Fokin w jednym z kostiumów (ok. 1910)Daphnis i Chloé Daphnis et Chloé ) – balet w 1 akcie i 3 obrazach skomponowany przez Maurice'a Ravela do choreografii Michaiła Fokina w latach 1909–1912[1] [2] Libretto inspirowane jest starogrecką opowieścią o miłości Dafnisa i Chloe z utworu Longosa [1] [3]
Balet zamówiony został przez Siergieja Diagilewa . Fragmenty utworu wykonane przedpremierowo zostały przez orkiestrę symfoniczną w formie suity 2 kwietnia 1911 r. (druga część suity wydana została w 1913 r). Premiera baletu odbyła się 8 czerwca 1912 r. w paryskim Théâtre du Châtelet . Rolę Dafnisa wykonał Wacław Niżyński ; rolę Chloe wykonała Tamara Karsawina . Orkiestrą dyrygował Pierre Monteux . Kostiumy i scenografię zaprojektował Léon Bakst [1] [4] . Polska premiera odbyła się 5 maja 1926 r. w warszawskim Teatrze Wielkim (choreografia: Piotr Zajlich ; scenografia: Józef Wodyński )[2]
Osoby
(opracowano na podstawie materiału źródłowego[2]
Dafnis – pasterz Chloe – pasterka
Darkon – pasterz
Braxis – wódz piratów
Lykanion – uwodzicielka
bożek Pan , nimfa Syrinx , stary Pasterz, pasterze i pasterki, nimfy , piraci
Przypisy
Bibliografia
Jean-Jacques Soleil, Guy Lelong: Najsłynniejsze dzieła muzyki światowej: leksykon muzyki instrumentalnej . wstęp Maurice Fleuret, tłum. Janusz Łętowski . Łódź: Wydawnictwo Opus, 1993. ISBN 83-7089-018-0 . James M. Keller: Ravel: Daphnis et Chloé . sfsymphony.org, 2018. [dostęp 2021-12-10]. (ang. ) . Irena Turska : Przewodnik baletowy . Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1973.
.jpg)
