Daniele Giovanardi
Data i miejsce urodzenia
|
15 stycznia] 1950 Modena
|
Wzrost
|
178 cm
|
Dorobek medalowy
|
|
Daniele Giovanardi (ur. 15 stycznia 1950 w Modenie[1]) – włoski lekarz, w młodości lekkoatleta, płotkarz i sprinter, olimpijczyk z 1972.
Wystąpił w biegu na 400 metrów przez płotki na mistrzostwach Europy w 1971 w Helsinkach, lecz odpadł w eliminacjach[2]. Zwyciężył w sztafecie 4 × 400 metrów (w składzie: Sergio Bello, Lorenzo Cellerino, Giovanardi i Giacomo Puosi) na igrzyskach śródziemnomorskich w 1971 w Izmirze[3]. Na igrzyskach olimpijskich w 1972 w Monachium włoska sztafeta 4 × 400 metrów w składzie: Giovanardi, Puosi, Cellerino i Bello odpadła w eliminacjach[1].
Giovanardi był mistrzem Włoch w biegu na 400 metrów przez płotki w 1973[4][5].
Z wykształcenia jest lekarzem. Pracuje w poliklinice w Modenie[6]. Jego brat bliźniak Carlo Giovanardi jest znanym politykiem, byłym ministrem i wieloletnim deputowanym do parlamentu.
Przypisy
- 1951: Francja (Degats, Martin-du-Gard, Clare, El Mabrouk)
- 1955: Francja (Degats, Martin-du-Gard, Haarhoff, Galland)
- 1959: Grecja (Morajemos, Kormalis, Georgopulos, Silis)
- 1963: Francja (van Praagh, Leriche, Boccardo, Hiblot)
- 1967: Włochy (Ottolina, Puosi, Fusi, Bello)
- 1971: Włochy (Giovanardi, Puosi, Cellerino, Bello)
- 1975: Jugosławia (Ivičak, Čikić, Savić, Alebić)
- 1979: Francja (Dubois, Demarthon, Fellice, Froissart)
- 1983: Francja (Février, Llatser, Boussemart, Canti)
- 1987: Włochy (Pantone, Petrella, Montanari, Ribaud)
- 1991: Włochy (Vaccari, Aimar, Nuti, Grossi)
- 1993: Francja (Rapnouil, Hilaire, Jaffory, Diagana)
- 1997: Algieria (S.-A. Louahla, Talhaoui, Aichaoui, M. Louahla)
- 2001: Grecja (Oikonomidis, Lessis, Jakowakis, Dimotsios)
- 2005: Hiszpania (Canal, Testa, Barrios, Reina)
- 2009: Hiszpania (Martín, Ezquerro, Ujakpor, Orozco)
- 2013: Włochy (Valentini, Juarez, Tricca, Galvan)
- 2018: Włochy (Leonardi, Tricca, Galvan, Re)
- 2022: Algieria (Bendjemaa, Gouaned, Lahoulou, Moula)
|
Identyfikatory zewnętrzne:
|
|