W latach 1978–1989 kształciła się w szkole średniej w Valmierze. W latach 1990–1994 studiowała na wydziale historii i filozofii Uniwersytetu Łotwy w Rydze, uzyskując licencjat z nauk historycznych. Od 1994 do 1996 kształciła się w Łotewskiej Akademii Kultury, uzyskując specjalizację w dziedzinie teorii kultury, administracji i historii. Od 1998 do 2001 studiowała na wydziale ekonomii i zarządzania Uniwersytetu Łotwy, gdzie została magistrem nauk społecznych.
W latach 1992–1995 pracowała jako główna specjalistka w Łotewskim Muzeum Wojny. Od 1994 do 1996 stała na czele centrum kulturalnego Akademii Policji Łotwy, następnie zastępowała dyrektora w państwowym centrum inicjatyw młodzieżowych w Ministerstwie Edukacji i Nauki (1996–1999) oraz była jego doradczynią (1999-2001). Od 1999 do 2004 pracowała jako konsultantka do spraw młodzieży w jednym z rejonów miasta Rygi. W tym samym okresie była sekretarzem generalnym komisji UNESCO na Łotwie. W latach 2004–2006 była członkinią rządowej rady do spraw upowszechniania oświaty. Zatrudniona także w szkole wyższej Ekonomikas un kultūras augstskola jako wykładowca (2004–2009). W tym samym okresie była zastępczynią sekretarza stanu w Ministerstwie Kultury do spraw kulturalno-politycznych, a od 2011 do 2013 dyrektorem Łotewskiego Narodowego Centrum Kultury.
W 2018 została wybrana na kolejną kadencję łotewskiego parlamentu[5]. Pozostała następnie ministrem kultury w utworzonym w styczniu 2019 rządzie Artursa Krišjānisa Kariņša[6]. W wyniku wyborów w 2019 uzyskała mandat posłanki do Parlamentu Europejskiego IX kadencji[7]. W związku z tym 18 czerwca 2019 zakończyła swoje urzędowanie na stanowisku ministra[8]. Jej następcą 8 lipca 2019 został Nauris Puntulis[9].
W sierpniu 2022 ogłosiła decyzję o opuszczeniu partii narodowców i związaniu się z Nową Jednością[10]. W maju 2024 została parlamentarnym sekretarzem stanu w ministerstwie spraw zagranicznych[11].
2.jpg)
_(cropped).jpg)
