Skórzaste o zmiennych kształtach: owalne, zaostrzone, mają brzegi całobrzegie, pofałdowane, do spiczasto ząbkowanych. Także różnią się rozmiary liści tego dębu, największe mają do 7 cm długości. Z wierzchu są błyszczące, ciemnozielone, a od spodu białawo owłosione.
Żołędzie mające do 3 cm długości, dojrzałe są koloru ciemnobrązowego. Prawie do połowy tkwią w miseczce z gęsto ułożonych łusek.
Biologia i ekologia
Występuje do wysokości 600 m n.p.m., a w Apeninach do 1500 m n.p.m. Lubi suche gleby.
Zastosowanie
Drewno tego dębu jest odporne na gnicie i szkodniki, ale jest też trudne w obróbce, dlatego jego wykorzystanie jest ograniczone
Ze względu na pozbawione taninyżołędzie, ceniony był w sztuce kulinarnej jako nadający się do spożycia na surowo[5].
Przypisy
↑Michael A.M.A.RuggieroMichael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20](ang.).
