Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Lepiota, Agaricaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy zdiagnozował go w 1903 r. William W. Eyre nadając mu nazwę Schulzeria grangei. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu Robert Kühner w 1934 r.[1]
Czubajeczka niebieskozielonawa znana jest w niektórych krajach Europy oraz na południowym krańcu Argentyny[4]. Na terenie Polski do 2003 r. w piśmiennictwie naukowym podano tylko jedno stanowisko (Roztoczański Park Narodowy, wrzesień 1972). Czubajeczka rosła na ziemi, w bukowo-jodłowym lesie. W. Wojewoda proponuje zaliczyć ją do gatunków rzadkich[3]. Nowsze stanowiska podaje internetowy atlas grzybów. Jest w nim zaliczona do grzybów chronionych i zagrożonych[5]. Znajduje się na listach gatunków zagrożonych także w Niemczech, Danii, Norwegii,Holandii, Szwecji i Finlandii[3].
↑ abcWładysław Wojewoda, Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, ISBN 83-89648-09-1
_K%C3%BChner_577649.jpg)
_K%C3%BChner_577651.jpg)
