• 1×VIII-komorowa wyrzutnia pionowa pocisków woda-woda/woda-ziemia Kalibr NK (8 pocisków) • 1 zestaw rakietowo-artyleryjski Pancyr-M 1 armata uniwersalna 76 mm AK-176MA 2 wkm 12,7 mm
Okręt należy do budowanych od 2015 roku w Rosji dla jej floty korwet rakietowych nowego pokolenia projektu 22800 (typu Karakurt), klasyfikowanych oficjalnie jako małe okręty rakietowe (małyj rakietnj korabl – MRK)[1][2]. Kontrakt na budowę pięciu okrętów tego typu uzyskała 5 sierpnia 2016 roku stocznia Zielenodolskij Zawod im. A.M. Gorkogo w Zielonodolsku[3]. Zleciła ona jednak budowę trzech okrętów na zasadzie podwykonawstwa w stoczni „Zaliw” im B.J. Butomy w anektowanym przez Rosję Kerczu, która została oddana pod zarząd stoczni Zielenodolskij Zawod, w ramach ratowania stoczni krymskich cierpiących na brak zamówień po aneksji Krymu przez Rosję[2][3]. „Cykłon” stał się pierwszym okrętem budowanym dla floty rosyjskiej w stoczni „Zaliw” po aneksji Krymu[2]. Budowano go pod numerem stoczniowym 801[4].
„Cykłon” (w głębi) przed wodowaniem, na pierwszym planie „Askold”
Stępkę pod budowę okrętu położono 26 lipca 2016 roku[5]. Wodowanie miało miejsce 24 lipca 2020 roku[6]. Okręt otrzymał nazwę „Cykłon” (Циклон, pol. cyklon), noszoną wcześniej przez inne niewielkie rosyjskie okręty. W styczniu 2022 roku okręt zakończył stoczniowe próby morskie i przystąpił do państwowych badań odbiorczych[7]. Okręt został odebrany i wszedł do służby 7 lipca 2023 roku[8].
Skrócony opis
Wyporność okrętów projektu 22800 wynosi 860—900 ton[b]. Długość wynosi 67 m, szerokość 11 m, a zanurzenie do 3,3 m[1]. Rozmiary okrętów umożliwiają im operowanie także na wodach śródlądowych[2]. Załogę stanowi 39 ludzi[2].
Napęd stanowią trzy silniki wysokoprężne o mocy łącznej 30 000 KM[1]. Prędkość według rosyjskich źródeł wojskowych wynosi 30—35 węzłów[2]. Zasięg określany jest na 2500 mil morskich przy prędkości 12 w[1].
Uzbrojenie okrętów projektu 22800 stanowi przede wszystkim ośmiokomorowa pionowa wyrzutnia pocisków woda-woda/woda-ziemia Kalibr NK z ośmioma pociskami[1]. Uzbrojenie przeciwlotnicze stanowi jeden zestaw rakietowo-artyleryjski Pancyr-M, obejmujący dwie sześciolufowe armaty kalibru 30 mm i do dwunastu pocisków przeciwlotniczych o zasięgu do 20 km[9]. Uzbrojenie artyleryjskie składa się z jednej automatycznej armaty uniwersalnej kalibru 76 mm AK-176MA[1]. Uzbrojenie uzupełniają dwa karabiny maszynowe kalibru 12,7 mm[1].
Okręty mają rozbudowane wyposażenie obserwacji technicznej. Jego zasadniczym elementem jest radar Zasłon z czterema nieruchomymi antenami ścianowymi na ścianach nadbudówki stanowiącej podstawę masztu[9]. Uzupełnia go kompleks radiolokacyjny Minierał-M zamontowany na szczycie nadbudówki pod dielektryczną kopułą, składający się z radaru wykrywania celów nawodnych Minierał-M1, pasywnej stacji rozpoznania radioelektronicznego Minierał-M2 oraz systemu przekazywania danych i kierowania walką Minierał-M3[9].
Służba
Okręt po przyjęciu do służby wszedł w skład Floty Czarnomorskiej 12 lipca 2023 roku, w trakcie inwazji Rosji na Ukrainę[5]. Od 22 sierpnia miał status operacyjny[5]. Został wcielony do 41 Sewastopolskiej Brygady Okrętów i Kutrów Rakietowych Orderu Nachimowa[5].
Według niepotwierdzonych obiektywnie nieoficjalnych informacji pochodzących od rosyjskich blogerów, okręt miał został zniszczony dwoma rakietami ATACMS podczas ataku ukraińskiego na port w Sewastopolu w nocy 18/19 maja 2024 roku[5]. Strona ukraińska początkowo podawała, że zniszczony został trałowiec „Kowrowiec”[5]. Według nieoficjalnych informacji, zabitych zostało sześciu członków załogi, a rannych 11[10].
Uwagi
↑Miasto należące do Ukrainy okupowane od 2014 przez Rosję.
