Cwi Pryłucki, także Hirsz-Szulim Pryłucki, pseud. „Pi”, „Bar Galuta”, „Aminadab” (ur. 29 lipca1862 w Krzemieńcu, zm. 21 maja1942 w Warszawie) – publicysta, jeden z prekursorów prasy żydowskiej.
Życiorys
Redakcja dziennika „Der Moment”
Urodził się w 29 lipca 1862 roku w Krzemieńcu, w rodzinie kupieckiej[1]. Odebrał tradycyjne, religijne żydowskie wykształcenie, a także uczył się języków obcych: rosyjskiego, niemieckiego i francuskiego[2]. Uczęszczał na uniwersytet w Kijowie[1] oraz studiował nauki humanistyczne na uniwersytecie w Berlinie[3]. Od lat 80. XIX w. należał do Chowewej Syjon[3] i działał na rzecz popularyzacji języka hebrajskiego w codziennym użyciu[1]. W ostatnich dwóch dekadach XIX w. podróżował po Wołyniu, zachęcając do emigracji Żydów do Palestyny[1].
Zadebiutował w wieku 18 lat utworami po hebrajsku, a jego poezja, nowele i felietony[3] o zabarwieniu syjonistycznym[2] ukazywały się na łamach takich czasopism jak „Ha-Boker Or”, „Ha-Melic” i „Ha-Cefira”[3]. Na przełomie wieków zamieszkał w Petersburgu, gdzie dołączył do redakcji periodyków „Buduszcznost’” i „Jewrejskij Jeżegodnik”[3], dla których pisał po rosyjsku, oraz publikował na łamach jidyszowej gazety „Bleter fun a togbuch”[1].
Został orędownikiem jidyszyzmu[3]. W 1903 roku współtworzył dziennik „Der Frajnd”[3], a gdy w 1905 roku uzyskał zgodę władz na publikację jidyszowego dziennika „Der weg”, przeniósł się do Warszawy[2]. Pomimo poczytności w 1907 roku zakończono działalność dziennika, po części ze względu na konkurencję w postaci taniej i sensacyjnej gazety „Jidiszes Togbłat” Samuela Jackana[1]. Pryłucki kontynuował pracę w powstałym w miejscu „Der Frajnd” dziennika „Unzer Leben”[3], publikował także na łamach jidyszowego „Di naje cajtung” i hebrajskiego „Ha-Jom”[2]. W 1910 roku, wraz z Hilelem Cajtlinem i Mosze Justmanem, współzałożył popularny dziennik „Der Moment”[4], którego nazwa pochodziła od rubryki prowadzonej przez Pryłuckiego w „Unzer Leben”[1]. Gazeta ukazywała się do września 1939 roku[4], a jej redaktorem naczelnym[4] został syn Pryłuckiego Noach[3].
