Crash Bandicoot: The Wrath of Cortex

Crash Bandicoot: The Wrath of Cortex
Producent	Traveller’s Tales
Wydawca	Universal Interactive Studios
Dystrybutor	Konami
Data wydania	PlayStation 2:; Am.Płn.: 29 października 2001; EUR: 23 listopada 2001; JPN: 20 grudnia 2001; Xbox:; USA: 15 kwietnia 2002; EUR: 26 kwietnia 2002; JPN: 24 października 2002; GameCube:; USA: 17 września 2002; EUR: 1 listopada 2002
Gatunek	platformówka
Tryby gry	gra jednoosobowa
Kategorie wiekowe	ESRB: Everyone; CERO: A; OFLC: General; ELSPA: 3+
	Wymagania sprzętowe
Platforma	PlayStation 2, Xbox, GameCube

Crash Bandicoot: The Wrath of Cortex (wydana w Japonii jako Crash Bandicoot 4: Sakuretsu! Majin Power (jap. クラッシュ・バンディクー4 さくれつ! 魔人パワー Kurasshu Bandikū Fō: Sakuretsu! Majin Pawā; dosł. Crash Bandicoot 4: Eksplozja! Magiczna Siła)) – platformowa gra komputerowa wydana w latach 2001 i 2002 na konsole PlayStation 2, Xbox i Nintendo GameCube. Szósta część serii Crash Bandicoot.

Postacie

W The Wrath of Cortex pojawiają się bohaterowie znani z poprzednich części oraz dwie nowe postacie: Crunch Bandicoot i Elementale.

Bohater	Aktor w angielskiej wersji	Japoński seiyū
Crash Bandicoot	Brendan O’Brien	Kappei Yamaguchi
Coco Bandicoot	Debi Derryberry	Ema Kogure
Aku Aku	Mel Winkler	Kenichi Ogata
Doktor Neo Cortex	Clancy Brown	Shōzō Iizuka
Uka Uka	Clancy Brown	Ryūzaburō Ōtomo
Crunch Bandicoot	Kevin Michael Richardson	Yūji Kishi
The Elementals	Thomas F. Wilson (Rok-Ko) R. Lee Ermey (Wa-Wa) Mark Hamill (Py-Ro) Jess Harnell (Lo-Lo)	Toshiaki Kuwahara (Rok-Ko) Kappei Yamaguchi (Wa-Wa) Toshitaka Shimizu (Py-Ro) Masaru Ikeda (Lo-Lo)

Tworzenie gry

The Wrath of Cortex w trakcie produkcji wiele razy było zmieniane pod względem rozgrywki^[1]. W założeniach gra miała być mniej liniowa – z dużymi otwartymi przestrzeniami, w porównaniu do wcześniejszych gier z serii. Przybrała ona jednak obecny, końcowy kształt w obawie twórców przed zepsuciem założeń poprzednich tytułów z serii (w recenzjach została jednak później skrytykowana za brak innowacji w rozgrywce). Podjęta została między innymi decyzja o usunięciu: skrzyń Elementali, które mogły po zniszczeniu ujawniać ukryte pomieszczenia, Coco podążającej za Crashem w pierwszych poziomach gry, a także sceny, w której Coco zostaje porwana przez dużego goryla i ma zostać złożona w ofierze poprzez wrzucenie do wulkanu oraz większych możliwości wykorzystania jeepa.

Muzyka do gry została skomponowana przez Swallow Studios. Składa się głównie z utworów electronic dance. Techno remix tematu muzycznego Warped został wykorzystany w ekranie tytułowym.

Bossowie

Crunch-ziemia – pojedynek Crasha i Cruncha, zamkniętych w kulach na małej wklęsłej arenie.
Crunch-woda: – Crunch staje się wodnym potworem; strzela w gracza niebieską i zieloną plazmą.
Crunch-ogień – ognisty Crunch obrzuca głazami uciekającego Mechem Crasha.
Crunch-wiatr – Crunch jako latający duch; gracz atakuje go z małego samolotu.
Crunch-normal – połączenie wszystkich żywiołów na niewielkiej arenie.

Odbiór gry

The Wrath of Cortex była pierwszą grą w serii Crash Bandicoot wydaną poza platformą Sony. Z powodu swojej wieloplatformowości, różne edycje odznaczały się odmienną jakością grafiki. Wersja na konsolę PlayStation 2 była doceniana za prawidłowe modele i cieniowanie tekstur, ale krytykowana za zbyt długi czas ładowania gry. W wersja na konsolę Xbox rozwiązany został problem ładowania oraz wykorzystano ulepszony system cieniowania, a na modelach postaci widoczne było futro. Wersja dla Nintendo GameCube wykorzystywała natomiast możliwość połączenia konsoli GameCube z GBA, oferując w tym przypadku strzelankę Crash Blast, dostępną na Game Boy Advance.

Gra była głównie krytykowania za brak innowacji w stosunku do poprzednich części, liniową fabułę, prawie identyczną do Warped. Wersja dla PlayStation 2 otrzymała średnią ocenę 66% w serwisie Metacritic^[2], oraz 66,9% w serwisie GameRankings^[3].