Puchar Evy Duarte (hiszp.Copa Eva Duarte) – trofeum przyznawane zwycięskiej drużynie meczu rozgrywanego pomiędzy aktualnym mistrzem La Liga oraz zdobywcą Pucharu Hiszpanii w danym sezonie. Jeżeli ta sama drużyna wywalczyła zarówno mistrzostwo, jak i Puchar kraju - to automatycznie zostawał zwycięzcą Pucharu. Rozgrywki odbywały się w latach 1940–1953.
Historia
W 1940 roku po raz pierwszy rozgrywany turniej pod nazwą Copa de Campeones, w którym mierzyli się ze sobą zwycięzcy La Liga i Pucharu Hiszpanii, który nosił wtedy nazwę Copa del Generalísimo, na cześć hiszpańskiego dyktatora – Francisco Franco. Następnie nastąpiła 5-letnia przerwa w rozgrywkach. Po wznowieniu turnieju w 1945 roku, przyjął on nazwę Copa de Oro Argentina z racji dobrych stosunków pomiędzy argentyńską ambasadą w Hiszpanii a militarnym rządem. W roku 1946 turniej ponownie nie był rozgrywany.
W latach 1947–1953 nazwę turnieju zmieniono na Copa Eva Duarte, na cześć argentyńskiej pary prezydenckiej – Juana Peróna i jego żony, popularnej Evy Perón. Walka o trofeum rozgrywana była między wrześniem a grudniem. Turniej ten, był poprzednikiem Superpucharu Hiszpanii.
Format
Mecz o Copa Eva Duarte rozgrywany był przed rozpoczęciem każdego sezonu. W przypadku remisu po upływie regulaminowego czasu gry przeprowadzana była powtórka.
Zwycięzcy i finaliści
Sezon
K
T
Zwycięzca
Wynik
Finalista
Data, miejsce
Uwagi
Puchar Mistrzów Hiszpanii (hiszp. Copa de los Campeones de España)
wytłuszczono i kursywą oznaczone zespoły, które w tym samym roku wywalczyły mistrzostwo i Puchar kraju (dublet),
wytłuszczono zespoły, które zdobyły mistrzostwo kraju,
kursywą oznaczone zespoły, które zdobyły Puchar kraju.
Statystyka
Klasyfikacja według klubów
W dotychczasowej historii finałów o Copa Eva Duarte na podium oficjalnie stawało w sumie 7 drużyn. Liderem klasyfikacji jest FC Barcelona, który zdobył trofeum 4 razy.